Venom moest een winnaar worden. Fans van het Marvel universum zijn dol op het super-antihelden personage dat het liefst de hoofden van mensen opeet. Helaas kwam de film niet lekker uit de verf en voelde het geheel, ondanks uitstekend acteerwerk van Tom Hardy en Riz Ahmed, ongeïnspireerd en gehaast aan.
Dat is met name te danken aan de leeftijdscategorie waar de film op gericht is, namelijk vanaf 13 jaar en ouder. Films zoals Logan en Deadpool hebben hoofdpersonages die beiden minder duister zijn dan Venom, maar kregen wel de rating 18 plus. Venom dus niet, wat het vrijwel onmogelijk heeft gemaakt om de pikzwarte kant van Venom op een juiste manier weer te geven. In plaats van kwaadaardigheid is er gekozen voor geforceerde humor om aan te sluiten bij de Disney films. Hoewel redelijk goed uitgewerkt, komt het flauw en onserieus over door het gebrek aan moordzucht en bruut geweld die je van deze film verwachten zou.
Wanneer je een film maakt op basis van een bestaand verhaal of personage, heb je het fantastische voordeel van een reeds bestaande fanbase. Dat zijn mensen waarvan je al weet dat ze een kaartje zullen kopen, dus die zijn binnen. Uiteraard moet je voor een grote film zoals deze ook zorgen dat alle anderen de film kunnen waarderen. Voor beiden is Sony de mist in gegaan. Voor de bestaande fans door van Eddie Brock en Venom uiteindelijk knuffelende vriendjes te maken en een generieke Riot in een oogwenk te koppelen aan Carlton Drake, om enkele voorbeelden te noemen. Eddie Brock had er namelijk veel meer moeite mee om met Venom om te gaan, in de stripboeken gaat hij een langere periode volledig los. Een uitgelezen kans om de film en het personage de broodnodige rauwe randjes te verschaffen, maar helaas. Naast dat die situaties niet overeenkomen met het bestaande materiaal, wat te vergeven valt, wordt het ook nog eens op zo’n manier gedaan dat de timing scheef loopt. Een onvergeeflijke fout indien een film goed moet scoren bij het grote publiek.
Storytelling
Die timing wisselde tussen een tergend traag tempo, hier en daar belangrijke ontwikkelingen in korte scènes en actie die continu herkauwd werd gedurende de film. De antagonist, Carlton Drake, joeg geen angst aan. Hij kwam eerder over als een Elon Musk zonder vage publiciteitsstrategie. Hoe goed Hardy ook zijn best deed om een boeiende Brock en Venom te spelen, het lukte niet door een matig script zonder diepgang en productiewerk van de onderste plank. Sinds Spiderman 2 lukt het Sony niet om interessante Marvel films te maken en helaas kunnen we Venom nu aan dit rijtje toevoegen. Het gevoel dat de ontwikkeling van de film werd stopgezet toen de opbrengst er goed uit begon te zien komt sterk omhoog en valt niet te negeren. In de aftiteling werd gehint naar een vervolg, maar op deze manier kan Sony die beter achterwege laten.
Jenss
Dat is met name te danken aan de leeftijdscategorie waar de film op gericht is, namelijk vanaf 13 jaar en ouder. Films zoals Logan en Deadpool hebben hoofdpersonages die beiden minder duister zijn dan Venom, maar kregen wel de rating 18 plus. Venom dus niet, wat het vrijwel onmogelijk heeft gemaakt om de pikzwarte kant van Venom op een juiste manier weer te geven. In plaats van kwaadaardigheid is er gekozen voor geforceerde humor om aan te sluiten bij de Disney films. Hoewel redelijk goed uitgewerkt, komt het flauw en onserieus over door het gebrek aan moordzucht en bruut geweld die je van deze film verwachten zou.
Wanneer je een film maakt op basis van een bestaand verhaal of personage, heb je het fantastische voordeel van een reeds bestaande fanbase. Dat zijn mensen waarvan je al weet dat ze een kaartje zullen kopen, dus die zijn binnen. Uiteraard moet je voor een grote film zoals deze ook zorgen dat alle anderen de film kunnen waarderen. Voor beiden is Sony de mist in gegaan. Voor de bestaande fans door van Eddie Brock en Venom uiteindelijk knuffelende vriendjes te maken en een generieke Riot in een oogwenk te koppelen aan Carlton Drake, om enkele voorbeelden te noemen. Eddie Brock had er namelijk veel meer moeite mee om met Venom om te gaan, in de stripboeken gaat hij een langere periode volledig los. Een uitgelezen kans om de film en het personage de broodnodige rauwe randjes te verschaffen, maar helaas. Naast dat die situaties niet overeenkomen met het bestaande materiaal, wat te vergeven valt, wordt het ook nog eens op zo’n manier gedaan dat de timing scheef loopt. Een onvergeeflijke fout indien een film goed moet scoren bij het grote publiek.
Storytelling
Die timing wisselde tussen een tergend traag tempo, hier en daar belangrijke ontwikkelingen in korte scènes en actie die continu herkauwd werd gedurende de film. De antagonist, Carlton Drake, joeg geen angst aan. Hij kwam eerder over als een Elon Musk zonder vage publiciteitsstrategie. Hoe goed Hardy ook zijn best deed om een boeiende Brock en Venom te spelen, het lukte niet door een matig script zonder diepgang en productiewerk van de onderste plank. Sinds Spiderman 2 lukt het Sony niet om interessante Marvel films te maken en helaas kunnen we Venom nu aan dit rijtje toevoegen. Het gevoel dat de ontwikkeling van de film werd stopgezet toen de opbrengst er goed uit begon te zien komt sterk omhoog en valt niet te negeren. In de aftiteling werd gehint naar een vervolg, maar op deze manier kan Sony die beter achterwege laten.