Ik vind de waardering van de film overal erg tegenvallen. Een absolute topper is het zeker niet, maar geen onvoldoende die ik overal zie. Ik had eerder tussen een 5 en 6 verwacht. Ik geef zelf een 7. Het idee om bestaande nummers voor een musical te gebruiken ben ik niet weg van - dat is me een beetje te makkelijk, gewoon een paar topnummers nemen waar iedereen van houdt en je bent klaar - het moet nog goed gezongen worden, maar in principe is het makkelijk scoren.
Ondanks dat vind ik deze film toch wel charmant. De acteurs zijn eigenlijk allemaal goed gekozen en de humor werkt vaak goed. De film ziet er (voornamelijk als je het met Kenneth Branagh's versie vergelijkt) voor Hollywood begrippen wat goedkoop uit, maar daardoor komt het juist wat meer op de acteurs aan om er iets leuks van te maken, en die slagen daar allemaal goed in.
Natuurlijk is het verhaal zelf ijzersterk, misschien wel het beste van de bekende sprookjes omdat er een goede spanningsboog in zit van een onderdrukt persoon die een kans krijgt op geluk, waarbij er extra spanning wordt toegevoegd vanwege de tijdslimiet. En bepaalde details zoals een glazen schoen als manier om iemand te identificeren zijn erg sterk. En of je er nou een musical van maakt of een moordmysterie (zoals het Japanse Once Upon A Crime op Netflix), de essentie en basis van het verhaal betovert altijd. Je kunt zelfs zeggen dat een horrorfilm als Stephen King's Carrie een versie is van Cinderella, weliswaar zonder glazen schoentjes, maar wel een film over een meisje dat thuis onderdrukt wordt door een wrede moeder, waarbij een uitnodiging voor een bal en het maken van een jurk daarvoor een kans op ontsnapping lijken te bieden. Alleen in Carrie's geval is die ontsnapping maar heel kort en laat het bal de hele situatie juist escaleren tot een droevig eind.
Spider-fan
Ik vind de waardering van de film overal erg tegenvallen. Een absolute topper is het zeker niet, maar geen onvoldoende die ik overal zie. Ik had eerder tussen een 5 en 6 verwacht. Ik geef zelf een 7. Het idee om bestaande nummers voor een musical te gebruiken ben ik niet weg van - dat is me een beetje te makkelijk, gewoon een paar topnummers nemen waar iedereen van houdt en je bent klaar - het moet nog goed gezongen worden, maar in principe is het makkelijk scoren.
Ondanks dat vind ik deze film toch wel charmant. De acteurs zijn eigenlijk allemaal goed gekozen en de humor werkt vaak goed. De film ziet er (voornamelijk als je het met Kenneth Branagh's versie vergelijkt) voor Hollywood begrippen wat goedkoop uit, maar daardoor komt het juist wat meer op de acteurs aan om er iets leuks van te maken, en die slagen daar allemaal goed in.
Natuurlijk is het verhaal zelf ijzersterk, misschien wel het beste van de bekende sprookjes omdat er een goede spanningsboog in zit van een onderdrukt persoon die een kans krijgt op geluk, waarbij er extra spanning wordt toegevoegd vanwege de tijdslimiet. En bepaalde details zoals een glazen schoen als manier om iemand te identificeren zijn erg sterk. En of je er nou een musical van maakt of een moordmysterie (zoals het Japanse Once Upon A Crime op Netflix), de essentie en basis van het verhaal betovert altijd. Je kunt zelfs zeggen dat een horrorfilm als Stephen King's Carrie een versie is van Cinderella, weliswaar zonder glazen schoentjes, maar wel een film over een meisje dat thuis onderdrukt wordt door een wrede moeder, waarbij een uitnodiging voor een bal en het maken van een jurk daarvoor een kans op ontsnapping lijken te bieden. Alleen in Carrie's geval is die ontsnapping maar heel kort en laat het bal de hele situatie juist escaleren tot een droevig eind.