Vond het een erg verrassend westerndrama. Zo zag ik Elvis eigenlijk voor het eerst acteren,omdat er maar 1 liedje door hem gezongen word. Het racisme word op een goede en duidelijke manier aan de kaak ges teld.Voor die tijd prima actie film.En hij kwam toch wel redelijk overtuigend over als half- Indiaan. En wat zijn stervende moeder tegen hem zegd( de titel van de film) in zijn armen op het veld raakte me daadwerkelijk. Je kunt natuurlijk moeilijk doen over elke film. Zoals dingen,dat de indianen er wel vrij blank uitzien. Dat had natuurlijk ook met die tijd te maken. Er werden nu eenmaal niet vaak echte indianen gebruikt. Eigenlijk een beetje zoals in de 16de en 17de eeuw toen er geen vrouwen op het toneel mochten staan en de vrouwenrollen door uitsluitend mannen werden gespeeld. Of dat het eind misschien een beetje op "Shane" lijkt. De vergezichten vond ik wel mooi en de ondergaande zon was een prachtig geschilderd decor. De rotsen waren van papier- maché. Toch heeft dat allemaal wel wat. En het budget was natuurlijk aanzienlijk minder als bij de films van nu. En er waren ook geen computers natuurlijk. Alles werd met de hand gemaakt en de stunts werden door echte mensen gedaan. Maar als je er voor gaat zitten met een open mind is het gewoon een goed drama van hem die er niet veel zijn. Zeker de moeite waard op een rustige zondagmiddag. Als de kinderen lekker aan het buiten spelen zijn.
Michel Boer 1964