Hoewel Natalie Portman nergens in The Social Network opduikt als actrice, had ze achter de schermen een verrassend grote invloed op het verhaal. De actrice, die zelf aan Harvard studeerde toen Facebook werd opgericht, gaf waardevolle input aan scenarist Aaron Sorkin.
Sorkin wilde het script baseren op meer dan alleen bet boek over Mark Zuckerberg. Hij sprak daarom ook met studenten die tijdens die periode op Harvard zaten. Portman gaf unieke inzichten over de sfeer op de campus en haar ervaringen met onder meer de Winklevoss-tweeling.
Authentieke details
Portman kende de tweeling persoonlijk en bezocht meerdere feestjes met hen. Haar verhalen hielpen Sorkin en regisseur David Fincher om het studentenleven op Harvard zo authentiek mogelijk neer te zetten. Kleine details die alleen een insider kon weten, verrijkten het script aanzienlijk.
Een regel in de film verwijst zelfs direct naar haar: Zuckerberg wordt "de grootste ster op de campus" genoemd, zoals gebruikelijk is Nobelprijswinnaars of "een filmster", een subtiele knipoog naar Portmans toenmalige aanwezigheid op Harvard. Haar rol is dus klein, maar onmiskenbaar.
Diepere lagen
The Social Network is meer dan een biografie over Facebook. Het legt ook de nadruk op thema's als macht, eenzaamheid en wrok. Zuckerberg's succes wordt getoond als een façade voor zijn diepere onzekerheden, aangedreven door afwijzing en de drang om te bewijzen dat hij ertoe doet.
De film eindigt met een pijnlijk moment waarin Zuckerberg wanhopig wacht op een Facebook-reactie van zijn ex. Hij is op het hoogtepunt van zijn macht, maar volledig vervreemd van echte connecties. Deze tragische gelaagdheid maakt de film zo krachtig.
Groot succes
De film won drie Oscars, waaronder voor Beste Bewerkte Script. Dit was een eerbetoon aan Sorkin en indirect ook voor Portman. Dankzij haar herinneringen kwam het Harvard van begin jaren 2000 echt tot leven, wat een essentiële bijdrage leverde aan het succes van deze moderne klassieker.
Sorkin wilde het script baseren op meer dan alleen bet boek over Mark Zuckerberg. Hij sprak daarom ook met studenten die tijdens die periode op Harvard zaten. Portman gaf unieke inzichten over de sfeer op de campus en haar ervaringen met onder meer de Winklevoss-tweeling.
Authentieke details
Portman kende de tweeling persoonlijk en bezocht meerdere feestjes met hen. Haar verhalen hielpen Sorkin en regisseur David Fincher om het studentenleven op Harvard zo authentiek mogelijk neer te zetten. Kleine details die alleen een insider kon weten, verrijkten het script aanzienlijk.
Een regel in de film verwijst zelfs direct naar haar: Zuckerberg wordt "de grootste ster op de campus" genoemd, zoals gebruikelijk is Nobelprijswinnaars of "een filmster", een subtiele knipoog naar Portmans toenmalige aanwezigheid op Harvard. Haar rol is dus klein, maar onmiskenbaar.
Diepere lagen
The Social Network is meer dan een biografie over Facebook. Het legt ook de nadruk op thema's als macht, eenzaamheid en wrok. Zuckerberg's succes wordt getoond als een façade voor zijn diepere onzekerheden, aangedreven door afwijzing en de drang om te bewijzen dat hij ertoe doet.
De film eindigt met een pijnlijk moment waarin Zuckerberg wanhopig wacht op een Facebook-reactie van zijn ex. Hij is op het hoogtepunt van zijn macht, maar volledig vervreemd van echte connecties. Deze tragische gelaagdheid maakt de film zo krachtig.
Groot succes
De film won drie Oscars, waaronder voor Beste Bewerkte Script. Dit was een eerbetoon aan Sorkin en indirect ook voor Portman. Dankzij haar herinneringen kwam het Harvard van begin jaren 2000 echt tot leven, wat een essentiële bijdrage leverde aan het succes van deze moderne klassieker.
