Aleksandra

Aleksandra (2007)

7,3 details

  • 95 Min
  • Drama
  • Oorlog
  • Rusland
  • Frankrijk
95 Min Rusland

Alexandra Nikolaevna bezoekt haar kleinzoon in een Russisch regiment gelegerd in de hedendaagse republiek Tsjetsjenië. Hij wordt beschouwd als één van de beste officiers van zijn eenheid. Alexandra brengt er enkele dagen door en ontdekt een nieuwe wereld. In dit mannenuniversum is er geen plaats voor vrouwen, noch voor warmte of comfort. De dagelijkse realiteit is hard; het is niet gepast om hier gevoelens uit te drukken. Op elk moment van de dag wordt er beslist over leven en dood. Toch is deze wereld ook bevolkt met mensen van vlees en bloed.

Regie
Aleksandr Sokurov
Cast
Aleksei Nejmyshev, Galina Vishnevskaya, Vasily Shevtsov, Raisa Gichaeva, Andrei Bogdanov, Alexander Kladko, Rustam Shahgireev, Evgeni Tkachuk.
Release
26.09.2007

Filmtotaal Recensie

Regie: Alexander Sokurov | Cast: Galina Vishnevskaya (Alexandra), Vasili Shevtsov (Denis), Raisa Gichaeva (Malika) e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2007

Wie het werk van de Russische cineast Alexander Sokurov (A Humble Life, Russian Ark) kent, zal niet verbaasd zijn door diens keuze van een zeer eigentijds onderwerp voor zijn nieuwste film Alexandra. Sokurov is wellicht de meest productieve filmmaker van het hedendaagse Rusland, wat hem tot de pijlers van de Russische cinema maakt. Voor zijn creaties bedient hij zich graag van grootse historische gebeurtenissen en figuren. De vaak gezochte parallel - niet in de laatste plaats door Sokurov zelf - met de kolos Andrei Tarkovski is weliswaar herkenbaar in deze thema’s en de gekozen beeldtaal, maar Sokurov is géén Tarkovski en de vergelijking wordt beslecht door Sokurovs eigen compromissen.

Bij het festivalpubliek is Sokurov al langer een naam om halsreikend naar uit te kijken, maar het is vooral zijn Russian Ark die hem bij de West-Europese, en met name de Nederlandse critici, veel roem bezorgde. Het is echter volkomen onterecht om zijn grootsheid aan die film af te meten. Technisch was de film absoluut een prijzenswaardig hoogstandje - de film bestond uit één enkel shot en ging als langste ongemonteerde film de geschiedenis in - maar inhoudelijk had de film te lijden onder een zwak script vol cultuurhistorische onzuiverheden en ondermaats acteerwerk. Zonder een purist te willen zijn, vind ik de beoordeling op zijn plaats dat de film gebukt gaat onder een te zwaar dictaat van vormconceptualisme. Maar, zoals een collega het zeer treffend uitdrukte: “…en juist daar vielen we allemaal voor!”. Ik denk, desalniettemin, dat het predikaat ‘cultfilm’ tot de mogelijkheden behoort.

videotrailers & clips