Zoeken
Face

Face (2009)

5,8 details

  • 138 Min
  • Komedie
  • Drama
  • Frankrijk
  • Taiwan
  • België
  • Nederland
Face watchlist
138 Min Frankrijk

Een Taiwanese regisseur wordt uitgenodigd om in het Louvre een film over het verhaal van Salomé te draaien. Hoewel hij geen woord Frans of Engels spreekt, is hij er op gebrand om de rol van Herodes aan de Franse acteur Jean-Pierre Léaud te geven. Het gerucht doet de ronde dat Léaud psychologische problemen heeft, maar de regisseur koestert een grote bewondering voor hem. Dat Léaud niet langer populair is, deert hem niet. Om de slaagkansen van zijn lowbudgetfilm aan de box office te verhogen, besluiten de producers om een internationale ster te casten voor de rol van Salomé. De opnames zijn amper begonnen of daar beginnen de problemen al...

Alt titel
Visage
Regie
Ming-liang Tsai
Cast
Laetitia Casta, Jeanne Moreau, Mathieu Amalric, Fanny Ardant, Jean-Pierre Léaud, Nathalie Baye, Kang-sheng Lee, Yi-Ching Lu, Shiang-chyi Chen, Norman Atun, Chao-jung Chen.
Release
23.05.2009
Release NL
25.02.2010

Filmtotaal Recensie

Regie: Tsai Ming-liang | Cast: Lee Kang-sheng (Kang, de regisseur), Fanny Ardant (de producer / koningin Herodias), Jean-Pierre Léaud (Antoine / koning Herodes), Laetitia Casta (de ster / Salomé) e.a. | Speelduur: 138 minuten | Jaar: 2009

Tsai Ming-Liang is een gevestigde naam in de arthousewereld, met veelvuldig bekroonde films als The Wayward Cloud en Vive L’Amour. Maar waar de extreem lange takes en de schaarse dialogen in zijn films vaak voor lief worden genomen omwille van zijn visuele meesterschap, maakt hij het in Visage toch echt te bont. Hemeltergend traag, met een plot dat zich pas in het laatste kwartier enigszins begint af te tekenen, is dit een zeldzaam ondoorgrondelijke en pretentieuze film, die de kijker bovendien minacht door geen enkel aanknopingspunt te verschaffen.

Meer dan een volwaardige speelfilm met zaken als karakterontwikkeling en plot, is Visage een aaneenschakeling van diverse scènes die er op zichzelf nog heel aardig uitzien, maar waartussen elke samenhang ontbreekt. Het ene moment zien we (een kwartier lang) hoe iemand verwoede pogingen doet de gevolgen van een barstende waterleiding binnen de perken te houden en even later maken we weer kennis met een vrouw die in een toilet obsessief bezig is alle ramen af te plakken met zwarte tape. Elke logica ontbreekt en de pretentieuze houding van Tsai, die structureel weigert zaken uit te leggen, begint op den duur op de zenuwen te werken.

Lees verder