Abel

Abel (2010)

6,3 details

  • 85 Min
  • Drama
  • Mexico
85 Min Mexico

De negenjarige Abel praat niet meer sinds zijn vader het gezin heeft verlaten. Niemand weet hoe ze hem kunnen helpen of hoe ze zich tegenover hem moeten gedragen en een verblijf in een psychiatrische inrichting haalt ook weinig uit. Op een dag besluit zijn moeder hem uit de inrichting te halen, ervan overtuigd dat het gezelschap van zijn broer en zus hem zal helpen. Eenmaal thuis aangekomen loopt het hele gezin op eieren, uit angst dat Abel opnieuw instort. Maar de zaak neemt een interessante wending als de jongen zichzelf een nieuwe rol toe-eigent binnen het gezin – namelijk die van het vaderfiguur. Abel buigt de vrees die de gezinsleden hebben voor zijn toevallen om in het respect dat een gezinshoofd toekomt. Vreemd genoeg werkt het nog ook. Totdat er opeens een vreemdeling aan de ontbijttafel zit, die beweert de vader van Abel te zijn.

Regie
Diego Luna
Cast
José María Yazpik, Geraldine Alejandra, Karina Gidi, Christopher Ruíz-Esparza, Gerardo Ruíz-Esparza.
Budget
$ 1.000.000
Release
28.05.2010
Release NL
24.02.2011

Filmtotaal Recensie

Regie: Diego Luna | Cast: Christopher Ruíz-Esparza (Abel), Karina Gidi (Cecilia), José María Yazpik (Anselmo), Gerardo Ruíz-Esparza (Paúl), e.a. | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2010

In dit regiedebuut van Diego Luna moet een negen jaar oude jongen het gemis van zijn vader verwerken. Luna verwierf status vóór de camera met zijn meest notabele rol naast Gael García Bernal in Y Tu Mama Tambien. Ook in enkele Hollywoodfilms bleek hij als acteur prima mee te kunnen komen. Hij vervolgt nu zijn carrière achter de camera met een zwaar thema, maar hij laat de schaduwzijde niet overheersen.

Abel, de jongen uit de titel, zwijgt al twee jaar. Hij zit in een psychiatrische kliniek, maar mag daar niet langer blijven waardoor zijn moeder genoodzaakt is hem weer in huis te nemen. Bij thuiskomst moet hij wennen aan de nieuwe situatie. Moeder, zus, broertje. Er ontbreekt duidelijk iemand in deze opsomming. Na enkele dagen van stilte maakt hij een beslissing: als oudste man wordt hij vader en patriarch van het gezin. Deze setting biedt ruimte voor een hoop lolbroekerij, maar een klucht wordt Abel niet. Het is natuurlijk geestig, een kereltje van negen dat zijn oudere zus de les leest over haar verkering of huiswerk. Ook het uit onschuld geboren oedipale verlangen naar zijn moeder kan op een gniffel rekenen. Het gezin moet de handelingen van Abel dulden van zijn arts, want tegenspraak kan leiden tot terugval en daarbij een terugkeer naar een inrichting. Het concept is in de basis heel flauw.

videotrailers & clips