Filmtotaal Recensie
Regie: Roy Andersson | Cast: Holger Andersson (Jonathan), Nils Westblom (Sam), Viktor Gyllenberg (Karl XII), Lotti Törnros, e.a. | Speelduur: 101 minuten | Jaar: 2014
Toeval of niet, maar A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence is de tweede Zweedse film in korte tijd die menselijke gebreken blootlegt met gitzwarte humor. Nadat twee weken geleden het intelligente gezinsdrama Turist verscheen, is het nu de beurt aan regisseur Roy Andersson. Zijn karakteristieke vervreemdende stijl levert een compleet ander soort film op dan wat zijn landgenoot Ruben Östlund maakt, maar er zijn wel degelijk treffende gelijkenissen te vinden. Ook A Pigeon... is een intrigerende, onderzoekende film die de kijker sardonisch een spiegel voorhoudt.
Niets blijft verborgen met de stijl van Andersson. Zijn statische camera filmt in chirurgisch uitgemeten kaders met een diepe focus en strakke belichting. Daarmee is het aan de kijker om te bepalen waar hij zich op concentreert: het decor, de mensen en taferelen op de achtergrond of de situatie op de voorgrond. Net als in de voorgaande delen uit Anderssons Living-trilogie (Songs from the Second Floor en You, the Living) moet het publiek zelf actief op zoek gaan naar betekenis. Binnen het komische absurdisme zit namelijk ook altijd een serieuzere ondertoon. In het geval van Gouden Leeuw-winnaar A Pigeon... toont die hoe schrijnend - en grappig - het onvermogen van mensen is om hun leven te controleren, of om er betekenis aan te geven.