Okja is geregiseerd door Bong Joon Ho en de cast best O.A. Seo-hyeon Ahn, Paul Dano, Tilda Swinton en Jake Gyllenhaal. Het verhaal gaat over een bedrijf wat Superbiggen heeft gestuurd en wanneer Mija haar varken Okja verliest, wordt het een race tegen de klok
Bong Joon Ho ken ik van Snowpiercer. Een geweldige film met een goeie boodschap en vette actiescènes. Ik was daarom ook blij toen ik de trailers zag van Okja. Een thriller met een goeie boodschap. Een soort Snowpiercer 2.0!
Okja is een visuele edelsteen. Elk shot is prachtig. Van de mooie bergen in Korea naar slachthuizen in New York. Alles ziet er prachtig uit.
Ook het acteerwerk is bijzonder sterk. Wederom weet Ho een goeie cast uitstekend te benutten. Jake Gyllenhaal als een soort Freek Vonk na zijn glorie tijd was een stand-out. Maar ook iedereen in de ALF was bijzonder sterk.
Okja zelf was erg schattig. Je wilt er zelf ook heen hebben.
Vanaf het punt dat ALF op het scherm komt, wordt de film ook wat meer een thriller en kwam hij pas echt op gang. De actie is goed gedaan en heel erg geminimaliseerd. Dit hielp de tonen van de film een beetje.
En als laatste de boodschap. Net zoals Snowpiercer heeft Okja werpt een kritische blik op een groep mensen. Dat is in dit geval de vlees industrie. Een goede inkijk en dat geld eigenlijk de enige motor is achter alles.
Okja is wel echter een rommel. Heel veel tonen lopen door elkaar heen. Het ene moment kunnen mensen blij zijn, terwijl de volgende scène mensen in elkaar getrapt worden. Het was namelijk ook duidelijk in het begin. Na een geweldig intro met de altijd geniale Tilda Swinton, volgen we Mija voor een half uur lang. Dit is een enorme shift qua toon. En dit leidt tot mijn tweede probleem.
Mija zelf is geen erg boeiend personage. Ze werd goed gespeeld, maar ze zelf was niet interessant. Ze wil Okja terug en haar ouders zijn dood. That's all. Ze kwam soms over als een kindje dat maar twee bolletjes ijs had in plaats van drie.
Deze film beweegt ook erg langzaam. Waar andere films goede dialogen hebben om ze aantrekkelijk te maken, heeft Okja niet veel om het op te vullen tot de laatste 30 minuten.
Okja is een vermakelijke film met een goede boodschap in het midden. Het is ook goed dat B-list regisseur mag doen in plaats van iemand met een bekendere naam. Echter is het niet op het zelfde niveau zoals andere netflix originals van afgelopen jaar zoals I don't feel at home in this world anymore. Dus Okja is als een soort restaurant dat oké is: leuk, maar wil ik nog een keer dezelfde ervaring?
Guus2002
Bong Joon Ho ken ik van Snowpiercer. Een geweldige film met een goeie boodschap en vette actiescènes. Ik was daarom ook blij toen ik de trailers zag van Okja. Een thriller met een goeie boodschap. Een soort Snowpiercer 2.0!
Okja is een visuele edelsteen. Elk shot is prachtig. Van de mooie bergen in Korea naar slachthuizen in New York. Alles ziet er prachtig uit.
Ook het acteerwerk is bijzonder sterk. Wederom weet Ho een goeie cast uitstekend te benutten. Jake Gyllenhaal als een soort Freek Vonk na zijn glorie tijd was een stand-out. Maar ook iedereen in de ALF was bijzonder sterk.
Okja zelf was erg schattig. Je wilt er zelf ook heen hebben.
Vanaf het punt dat ALF op het scherm komt, wordt de film ook wat meer een thriller en kwam hij pas echt op gang. De actie is goed gedaan en heel erg geminimaliseerd. Dit hielp de tonen van de film een beetje.
En als laatste de boodschap. Net zoals Snowpiercer heeft Okja werpt een kritische blik op een groep mensen. Dat is in dit geval de vlees industrie. Een goede inkijk en dat geld eigenlijk de enige motor is achter alles.
Okja is wel echter een rommel. Heel veel tonen lopen door elkaar heen. Het ene moment kunnen mensen blij zijn, terwijl de volgende scène mensen in elkaar getrapt worden. Het was namelijk ook duidelijk in het begin. Na een geweldig intro met de altijd geniale Tilda Swinton, volgen we Mija voor een half uur lang. Dit is een enorme shift qua toon. En dit leidt tot mijn tweede probleem.
Mija zelf is geen erg boeiend personage. Ze werd goed gespeeld, maar ze zelf was niet interessant. Ze wil Okja terug en haar ouders zijn dood. That's all. Ze kwam soms over als een kindje dat maar twee bolletjes ijs had in plaats van drie.
Deze film beweegt ook erg langzaam. Waar andere films goede dialogen hebben om ze aantrekkelijk te maken, heeft Okja niet veel om het op te vullen tot de laatste 30 minuten.
Okja is een vermakelijke film met een goede boodschap in het midden. Het is ook goed dat B-list regisseur mag doen in plaats van iemand met een bekendere naam. Echter is het niet op het zelfde niveau zoals andere netflix originals van afgelopen jaar zoals I don't feel at home in this world anymore. Dus Okja is als een soort restaurant dat oké is: leuk, maar wil ik nog een keer dezelfde ervaring?