Zeer getrouwe Stephen King verfilming. Het is als je het boek kent, heel leuk om elementen waarvan je weet dat ze later een rol gaan spelen al eerder geïntroduceerd te zien. Ook de verbintenis die er is tussen dit verhaal en Dolores Claiborne, een ander boek van King, wordt niet weggelaten - dit wordt verder niet uitgelegd, maar ook in de boeken wordt het nooit echt duidelijk waarom die verbintenis er is, behalve dat beide gebeurtenissen zich tijdens een zonsverduistering afspelen.
Vooral in het begin speelt het verhaal voortdurend met je verwachtingspatroon en de innerlijke stemmen die de sterk psychologische roman (en King's werk in het algemeen) kenmerken zijn geweldig vormgegeven. Wel worden deze nu voornamelijk door Jessie (Gugino) zelf en Gerald (Greenwood) ingevuld en niet ook door nog andere personages uit de roman die hier afwezig zijn.
Het enige minpuntje vond ik dat de 'Moonlight Man' (die in het boek een andere naam had, namelijk 'Space Cowboy') wat minder griezelig is dan in het boek. Zijn onthulling is daar één van de allerbeste schrikeffecten in een Kingboek, maar hier werkt dat effect minder. Naar mijn idee omdat hij gespeeld wordt door de bekende Nederlandse filmacteur Carel Struycken, bekend van o.a. Twin Peaks. De situatie van zijn onthulling doet dusdanig aan zijn rol in Twin Peaks denken, dat deze eerder iets vertrouwds (voor fans van die serie uiteraard) dan verontrustends heeft. Zijn make-up ziet er prachtig uit en kan aan het eind van de film ook in de volle glorie van het daglicht bewonderd worden.
De film behoort tot een select groepje van erg getrouwe King-verfilmingen en is ook een stap voorwaarts in het oeuvre van Mike Flanagan. Een sterke en originele psychologische horrorfilm met een ingenieus scenario gebaseerd op een vaak als onverfilmbaar gezien verhaal.
Spider-fan
Zeer getrouwe Stephen King verfilming. Het is als je het boek kent, heel leuk om elementen waarvan je weet dat ze later een rol gaan spelen al eerder geïntroduceerd te zien. Ook de verbintenis die er is tussen dit verhaal en Dolores Claiborne, een ander boek van King, wordt niet weggelaten - dit wordt verder niet uitgelegd, maar ook in de boeken wordt het nooit echt duidelijk waarom die verbintenis er is, behalve dat beide gebeurtenissen zich tijdens een zonsverduistering afspelen.
Vooral in het begin speelt het verhaal voortdurend met je verwachtingspatroon en de innerlijke stemmen die de sterk psychologische roman (en King's werk in het algemeen) kenmerken zijn geweldig vormgegeven. Wel worden deze nu voornamelijk door Jessie (Gugino) zelf en Gerald (Greenwood) ingevuld en niet ook door nog andere personages uit de roman die hier afwezig zijn.
Het enige minpuntje vond ik dat de 'Moonlight Man' (die in het boek een andere naam had, namelijk 'Space Cowboy') wat minder griezelig is dan in het boek. Zijn onthulling is daar één van de allerbeste schrikeffecten in een Kingboek, maar hier werkt dat effect minder. Naar mijn idee omdat hij gespeeld wordt door de bekende Nederlandse filmacteur Carel Struycken, bekend van o.a. Twin Peaks. De situatie van zijn onthulling doet dusdanig aan zijn rol in Twin Peaks denken, dat deze eerder iets vertrouwds (voor fans van die serie uiteraard) dan verontrustends heeft. Zijn make-up ziet er prachtig uit en kan aan het eind van de film ook in de volle glorie van het daglicht bewonderd worden.
De film behoort tot een select groepje van erg getrouwe King-verfilmingen en is ook een stap voorwaarts in het oeuvre van Mike Flanagan. Een sterke en originele psychologische horrorfilm met een ingenieus scenario gebaseerd op een vaak als onverfilmbaar gezien verhaal.