The Clovehitch Killer is een nieuwe mysterie thriller geregisseerd door Duncan Skiles, de regisseur van The Last of the Great Romantics en Our Robocop Remake.
Tyler (Charlie Plummer) en zijn vader Don (Dylan McDermott) vormen samen een keurig gezin, die gerespecteerd worden door de rest van het dorp van Kentucky. Beide zijn ze bijvoorbeeld lid van de plaatselijke padvinders vereniging en helpen en bezoeken ze wekelijks de plaatselijke kerk.
Hun dorpje heeft alleen een slechte geschiedenis, want tien jaar geleden heeft een seriemoordenaar tien vrouwen bruut gemarteld en uiteindelijk vermoord. De identiteit van deze seriemoordenaar is in deze tien jaar nog steeds niet achterhaald. Als er weer sporen opduiken die overeen komen met de sporen van de onbekende seriemoordenaar besluit Tyler met zijn nieuwe vriendin Kassi (Madisen Beaty) zelf op onderzoek te gaan. Tijdens dit onderzoek leert Tyler de waarheid over de identiteit van de seriemoordenaar. Deze ontdekking zet zijn hele wereld op zijn kop, waardoor Tyler niet meer weet wie hij nog kan vertrouwen.
Deze film komt erg simpel en goedkoop over. Dit komt omdat de regisseur en de meeste van de cast meer onbekende of beginnende mensen zijn in de filmwereld. De film komt zo over alsof hij door filmstudenten is gemaakt, die voor het eerste een film in elkaar hebben gezet. De film komt naast simpel ook wat flauw en langdradig over, waardoor de spanning al snel afneemt.
De scenes waar de seriemoordenaar bijvoorbeeld te werk gaat komen erg onduidelijk in beeld of zijn acties vinden plaats achter een willekeurig object zoals een bed of een kast zodat je als kijker niet kunt zien wat hij met zijn slachtoffers doet. Dit is vast alleen maar gedaan om simpel en goedkoop met de scenes weg te komen of omdat de mensen dit verder niet op een meer geloofwaardigere manier in beeld wisten te brengen.
In de promotie van de film wordt eigenlijk ook wel weggegeven wat de identiteit van de seriemoordenaar is. Dit is gelukkig niet erg storend, omdat het eigenlijk wel makkelijk te raden is wie deze seriemoordenaar nou eigenlijk is.
De film bevat verder ook vele horror clichés, die in andere horror films en dan vooral slashers al eens eerder en beter zijn voorgekomen. Scenes waar de seriemoordenaar bijvoorbeeld door een kamer van zijn volgende slachtoffer rond sluipt, lijken bijvoorbeeld veel op scenes uit de slasher film the Strangers
Het komt ook over alsof de film zich afspeelt aan het einde van de jaren tachtig of net het begin van de jaren negentig door de kleding en manier van leven van de personages, maar ondanks deze dingen gebruiken de personages wel gewoon smartphones wat tegen de rest van de film ingaat.
Op Dylan McDermott en Samantha Mathis na bestaat de rest van de cast vooral uit onbekende en beginnende acteurs wat helaas terug valt te zijn aan het niveau waarop ze acteren in de film. Door dit mindere acteerwerk valt de film ook moeilijk serieus te nemen.
Mr.Movies
Tyler (Charlie Plummer) en zijn vader Don (Dylan McDermott) vormen samen een keurig gezin, die gerespecteerd worden door de rest van het dorp van Kentucky. Beide zijn ze bijvoorbeeld lid van de plaatselijke padvinders vereniging en helpen en bezoeken ze wekelijks de plaatselijke kerk.
Hun dorpje heeft alleen een slechte geschiedenis, want tien jaar geleden heeft een seriemoordenaar tien vrouwen bruut gemarteld en uiteindelijk vermoord. De identiteit van deze seriemoordenaar is in deze tien jaar nog steeds niet achterhaald. Als er weer sporen opduiken die overeen komen met de sporen van de onbekende seriemoordenaar besluit Tyler met zijn nieuwe vriendin Kassi (Madisen Beaty) zelf op onderzoek te gaan. Tijdens dit onderzoek leert Tyler de waarheid over de identiteit van de seriemoordenaar. Deze ontdekking zet zijn hele wereld op zijn kop, waardoor Tyler niet meer weet wie hij nog kan vertrouwen.
Deze film komt erg simpel en goedkoop over. Dit komt omdat de regisseur en de meeste van de cast meer onbekende of beginnende mensen zijn in de filmwereld. De film komt zo over alsof hij door filmstudenten is gemaakt, die voor het eerste een film in elkaar hebben gezet. De film komt naast simpel ook wat flauw en langdradig over, waardoor de spanning al snel afneemt.
De scenes waar de seriemoordenaar bijvoorbeeld te werk gaat komen erg onduidelijk in beeld of zijn acties vinden plaats achter een willekeurig object zoals een bed of een kast zodat je als kijker niet kunt zien wat hij met zijn slachtoffers doet. Dit is vast alleen maar gedaan om simpel en goedkoop met de scenes weg te komen of omdat de mensen dit verder niet op een meer geloofwaardigere manier in beeld wisten te brengen.
In de promotie van de film wordt eigenlijk ook wel weggegeven wat de identiteit van de seriemoordenaar is. Dit is gelukkig niet erg storend, omdat het eigenlijk wel makkelijk te raden is wie deze seriemoordenaar nou eigenlijk is.
De film bevat verder ook vele horror clichés, die in andere horror films en dan vooral slashers al eens eerder en beter zijn voorgekomen. Scenes waar de seriemoordenaar bijvoorbeeld door een kamer van zijn volgende slachtoffer rond sluipt, lijken bijvoorbeeld veel op scenes uit de slasher film the Strangers
Het komt ook over alsof de film zich afspeelt aan het einde van de jaren tachtig of net het begin van de jaren negentig door de kleding en manier van leven van de personages, maar ondanks deze dingen gebruiken de personages wel gewoon smartphones wat tegen de rest van de film ingaat.
Op Dylan McDermott en Samantha Mathis na bestaat de rest van de cast vooral uit onbekende en beginnende acteurs wat helaas terug valt te zijn aan het niveau waarop ze acteren in de film. Door dit mindere acteerwerk valt de film ook moeilijk serieus te nemen.