Candyman is de nieuwste film uit de Candyman filmserie. Ondanks dat dit de vierde Candyman film is, negeert deze film op het originele deel na de verdere vervolgen. Deze film is geregisseerd en deels geschreven door Nia DaCosta, de regisseur van Little Woods.
De film speelt zich af in Chicago waar de kunstenaar Anthony McCoy (Yahya Abdul-Mateen II) het spookverhaal van de Candyman moorden gebruikt als inspiratie voor zijn volgende kunstproject. Zonder dat hij het door heeft, roept hij Candyman zo opnieuw op die nu een dreiging vormt voor iedereen die zijn naam vijf keer in een spiegel durft te noemen. Terwijl Anthony zo een succesvol kunstproject probeert te maken, nemen de slachtoffers van Candyman langzamerhand alleen maar toe.
Deze Candyman film is in een modern en actueel jasje gestopt, om de huidige generatie meer aan te spreken. Voor fans van de originele film kan het wel even wennen zijn, want het mysterie aspect van de originele film gaat wat verloren in deze film. Wanneer Candyman een moord pleegt, krijg je dit als kijker in deze film vaker te zien waar in het origineel je in het begin meer het verhaal van een moord hoort zonder dat je weet wie de dader is.
Nia DaCosta brengt de film wel op een mooie manier in beeld. Ze heeft de film ook gefilmd op dezelfde plaats waar de originele film is gefilmd. Zo kan het voor fans leuk zijn om dezelfde plek terug te zien en zien hoe het met de jaren is veranderd. Ze weet wel voor een passende sfeer te zorgen.
Verder brengt ze de Candyman moorden ook op een creatieve manier over door te tonen hoe hij vanuit spiegels mensen aanvalt, maar ook alleen in de spiegels valt terug te zien. Zo is het leuk om als kijker te zien of je Candyman in spiegels terug kunt zien, voordat hij iemand aanvalt. Dit hebben ze met goede make-up effecten gedaan. Jammer genoeg kiezen ze ervoor om de moorden niet altijd duidelijk in beeld te brengen, wat een tegenvaller kan zijn voor slasher fans. Soms wordt het verhaal van de film ook wat te overschaduwt door het sociale bericht van de film.
Candyman zelf verliest ook zijn persoonlijkheid die hij dankzij het acteerwerk van Tony Todd had in de originele film. Ondanks dat Tony Todd wel terug valt te zien in de film krijgt hij verder weinig om mee te werken en komt zo meer over als een standaard slasher killer. De rest van de filmcast komen verder wel goed en passend over in de film. Yahya Abdul-Mateen II en Teyonah Parris komen goed over als de hoofdrolspelers in de film, die onwetende Candyman terugbrengen, wanneer ze met hun carrières bezig zijn. Nathan Stewart-Jarrett zorgt in de film verder voor wat vermakelijke komedie scenes. De rest van de cast zijn meer mogelijke slachtoffers van Candyman, maar door gebrek aan informatie geef je als kijker weinig om deze personages en maakt het weinig uit als Candyman iemand te pakken krijgt.
Mr.Movies
De film speelt zich af in Chicago waar de kunstenaar Anthony McCoy (Yahya Abdul-Mateen II) het spookverhaal van de Candyman moorden gebruikt als inspiratie voor zijn volgende kunstproject. Zonder dat hij het door heeft, roept hij Candyman zo opnieuw op die nu een dreiging vormt voor iedereen die zijn naam vijf keer in een spiegel durft te noemen. Terwijl Anthony zo een succesvol kunstproject probeert te maken, nemen de slachtoffers van Candyman langzamerhand alleen maar toe.
Deze Candyman film is in een modern en actueel jasje gestopt, om de huidige generatie meer aan te spreken. Voor fans van de originele film kan het wel even wennen zijn, want het mysterie aspect van de originele film gaat wat verloren in deze film. Wanneer Candyman een moord pleegt, krijg je dit als kijker in deze film vaker te zien waar in het origineel je in het begin meer het verhaal van een moord hoort zonder dat je weet wie de dader is.
Nia DaCosta brengt de film wel op een mooie manier in beeld. Ze heeft de film ook gefilmd op dezelfde plaats waar de originele film is gefilmd. Zo kan het voor fans leuk zijn om dezelfde plek terug te zien en zien hoe het met de jaren is veranderd. Ze weet wel voor een passende sfeer te zorgen.
Verder brengt ze de Candyman moorden ook op een creatieve manier over door te tonen hoe hij vanuit spiegels mensen aanvalt, maar ook alleen in de spiegels valt terug te zien. Zo is het leuk om als kijker te zien of je Candyman in spiegels terug kunt zien, voordat hij iemand aanvalt. Dit hebben ze met goede make-up effecten gedaan. Jammer genoeg kiezen ze ervoor om de moorden niet altijd duidelijk in beeld te brengen, wat een tegenvaller kan zijn voor slasher fans. Soms wordt het verhaal van de film ook wat te overschaduwt door het sociale bericht van de film.
Candyman zelf verliest ook zijn persoonlijkheid die hij dankzij het acteerwerk van Tony Todd had in de originele film. Ondanks dat Tony Todd wel terug valt te zien in de film krijgt hij verder weinig om mee te werken en komt zo meer over als een standaard slasher killer. De rest van de filmcast komen verder wel goed en passend over in de film. Yahya Abdul-Mateen II en Teyonah Parris komen goed over als de hoofdrolspelers in de film, die onwetende Candyman terugbrengen, wanneer ze met hun carrières bezig zijn. Nathan Stewart-Jarrett zorgt in de film verder voor wat vermakelijke komedie scenes. De rest van de cast zijn meer mogelijke slachtoffers van Candyman, maar door gebrek aan informatie geef je als kijker weinig om deze personages en maakt het weinig uit als Candyman iemand te pakken krijgt.