Reviews (2)

BilboBalings

Avatar

Thor: Love and Thunder is dé gloednieuwste toevoeging in de Marvel Cinematic Universe, alweer de 29e film in de reeks. In Thor 4 is Thor op een reis van zelfontdekking, maar deze wordt abrupt verstoord door toedoen van Gorr the Godbutcher, die de dood van alle goden in het universum zoekt. Thor zal samen moeten werken met Korg, King Valkyrie en zijn oude ex Jane Foster, nu bekend als Mighty Thor, om deze nieuw supervillian voor eens en voor altijd te stoppen.

De film heeft een primeur, in combinatie met de eerste drie Thor-films, als de zogenaamde tetralogie van een solo-MCU karakter. Het is tevens de tweede MCU-film onder de regie en visie van de Nieuw-Zeelandse regisseur Taiki Watiti (Jojo Rabbit, the Hunt for the Wilderpeople).

Dit is meteen één van de sterkere aspecten van de film. De film heeft een duidelijke persoonlijkheid en identiteit, die volledig uit het brein komt van de heer Watiti. Veel MCU-films kunnen nogal ‘hetzelfde’ aanvoelen, de beruchte Marvel-formula, een van de vele kritische noten jegens het MCU. Gelukkig lijken Marvel/Disney te leren van haar fouten aangezien filmregisseurs meer inspraak lijken te krijgen in hun projecten, wat te zien is in films als Doctor Strange 2, Eternals, de GOTG-films en nu de Thor-films.

In vergelijking met Thor: Ragnarok, die al bekend staat als één van de maffere en gekke films in de MCU, krijgt Thor 4 een dubbele injectie met redbull en worden de kleuren, muziek en gekte met 200% verhoogd. Groot liefhebbers van het derde deel in Thor-reeks, waaronder ik zelf, zullen met plezier en genot deze film bekijken. Mindere liefhebbers van deze ‘over-the-top’ films kunnen deze maar beter links laten liggen.

Terugkomend op Gorr the Godbucther, gespeeld door Christian, jawel Christian Bale, Gorr behoort tot één van de betere schurken in de MCU. Christian Bale levert als gewoonlijk fenomenaal acteerwerk af (wanneer niet?). Als kijker sympathiseer je met Gorr en zijn doeleinden. Hoewel de schermtijd voor Gorr tegenvalt, is elke scene met hem een genot om te bekijken. Mijn favoriete scene uit de gehele film is toch wel (spoilers!) het stuk waarin Thor en kompanen worden vastgehouden en zowel fysiek en emotioneel worden gemarteld in de shadowrealm. Gorr the Godbutcher is angstaanjagend hier; er liep kippenvel over mijn rug. Hij voelde tevens aan als een echte dreiging voor onze helden, wat niet elke villain in de MCU is.

Eén ander belangrijk aspect van de film vertelt het verhaal van de liefde tussen Jane Foster, die nu aan borstkanker lijdt, en Thor. Hun chemie spat van het scherm, een grote verbetering ten opzichte van de eerste twee, euhm sterk ontvangen, Thor-films. Zowel Thor als Jane worstelen met hun verleden en hun plek in de wereld en dat brengt de twee uiteindelijk dichterbij elkaar. Natalie Portman en Chris Hemsworth hebben eindelijk bereikt wat zij al 10 jaar geleden hadden moeten bereiken in de eerste Thor.

De karakters zijn het hart van de film en, zoals gebruikelijk in MCU-films, stelt geen enkele acteur of actrice teleur. Chris Hemsworth wordt steeds beter in de rol, op zowel de emotionele als humoristische momenten. Elk personage gaat een bepaalde ontwikkeling door, wat niet gebruikelijk is voor Marvel-films. Ik werd er blij van deze personages op het witte scherm te zien en ik zie ze graag terug in andere films.

Het plot voelde op sommige momenten wat cliché en dunnetjes aan, maar door de snelle pacing en prachtige locaties, settings en humor, hoewel deze niet altijd landde, kon ik dit door de vingers zien. De humor is erg persoonsgebonden, maar ik heb toegegeven enkele keren wel hard gelachen om de grappen. De actiescenes behoorden tot mijn favoriete momenten van Thor 4, maar de cgi en speciale effecten komen zo nu en dan niet lekker uit de verf helaas, wat mijn plezier verpestte.

Daarentegen is Thor: Love and Thunder voornamelijk een toffe comic-book film, natuurlijk het heeft zijn beperkingen, maar ben je op zoek naar een leuke, avontuurlijke en humoristische, maar tevens gevuld met genoeg emotie en actie, Marvel-blockbuster deze zomer? Boek z.sm. een kaartje en vlieg nu naar de bioscoopzaal! Ik geef Thor: Love and Thunder daarom een 8 als cijfer. Het zal je wereldbeeld niet wijzigen of je intellectueel uitdagen, maar het geef je wel leuk escapisme voor ruim twee uur.

PS: Russel Crowe als Zeus behoort tot de beste casting van de afgelopen jaren in superheldenfilms!



Mr.Movies

Avatar

Thor: Love and Thunder is de vierde Thor film uit de filmserie. Deze film is net als de derde Thor film geregisseerd en deze keer ook deels geschreven door Taika Waititi.
In de film is Thor (Chris Hemsworth) na al zijn avonturen wat verloren in zijn leven en besluit terug naar New Asgard te gaan. Voordat hij hier terugkeert, leert hij dat een duister wezen genaamd Gorr the God Butcher (Christian Bale) bezig is met een missie om alle goden te doden.
Wanneer hij in New Asgard arriveert wil hij Valkyrie (Tessa Thompson) om hulp vragen, maar hier ziet hij dat zijn oude hamer Mjolnir herteld is, maar een andere eigenaar heeft gevonden. Deze eigenaar is zijn ex-vriendin Jane Foster (Natalie Portman), die op een magische manier zijn hamer en krachten heeft overgenomen. Samen met Valkyrie en Korg (stem van Taika Waititi) proberen beide Thors Gorr te stoppen voordat hij meer goden weet te doden.
Met deze film is Tor de eerste superheld uit de Marvel filmserie die vier eigen films heeft. Taika Waititi wist de Thor serie weer in een goede richting te krijgen met de derde Thor film en probeert hetzelfde weer te doen met deze vierde film. De derde Thor film wist hij samen met andere script en verhaalschrijvers van andere Marvel projecten in een meer passende komedie actie Sci-Fi film te veranderen. Bij deze vierde Thor film komt het schrijfwerk alleen van Taika Waititi zelf en de meer beginnende schrijver Jennifer Kaytin Robinson. Dat het schrijfwerk nu van minder mensen komt, valt wel terug te zien in de film. In deze vierde Thor film zitten namelijk wat te veel komedie-elementen, die de dramamomenten en andere elementen vaak onnodig weten te overschaduwen. De komedie gaat ook wat ten koste van sommige van de verschillende verhaallijnen, waardoor sommige van deze wat te gehaast en zo niet duidelijk overkomen wat soms kan leiden tot een meer langdradig gevoel.
Taika Waititi weet gelukkig wel voor mooie en geloofwaardige visuele effecten te zorgen in de film en brengt zo verschillende godenwerelden op creatieve manieren naar voren. Zo brengt hij de goddelijke kanten van de Marvel filmuniversum wat duidelijker en meer speelser naar voren dan ze bijvoorbeeld in de Marvel film Eternals probeerde te doen. In deze film weet hij ook op een leuke en passende manier rockmuziek uit de jaren 80 als soundtrack te gebruiken.
De terugkerende castleden zetten hun rollen weer op een goede gelijke manier neer in deze film. Ondanks de mindere kanten van het script heeft Taika Waititi hiermee toch Natalie Portman weten over te halen om terug te keren naar de Thor filmserie. Portman krijgt met deze film meer drama kanten, maar ook superkracht kanten om mee te werken. Naast Natalie Portman wist Taika Waititi met het script en verzoek van zijn kinderen ook Christian Bale terug kunnen krijgen om te acteren in een superheldenfilm. Na zijn tijd als Batman in The Dark Knight trilogie wilde hij niet meer acteren in superheldenfilms. Bale zorgt voor een meer duistere serieuze kant in deze film en weet zo voor meer duisternis en wat lichte spanning te zorgen.