The Pod Generation is een nieuwe romantische Sci-Fi komedie geregisseerd, gecheven en deels geproduceerd door Sophie Barthes, regisseur van Cold Souls en Madame Bovary.
In een nabije toekomst heeft AI meer functies en invloed op het menselijke leven. Rachel Novy (Emilia Clarke) werkt voor een technologisch bedrijf en wordt ze doorgeschakeld naar het ‘Pegasus Womb Center’. Hier krijgen koppels de kans voor zwangerschappen door gebruik van kunstmatige baarmoeders.
Rachel en haar partner Alvy (Chiwetel Ejiofor) denken zelf ook na om een gezin te beginnen. Alvy wil als botanicus dit liever op de natuurlijke manier voor elkaar krijgen, maar Rachel denk dat dit door de kunstmatige wijze goed en behulpzaam kan zijn voor haar bedrijf. Door deze keuze kan hun relatie op het spel komen te staan.
Deze film speelt speels in op hoe de actuele wereld aan het veranderen si door wat er tegenwoordig mogelijk is door het gebruik van AI. AI wordt steeds meer gebruikt, om dingen voor mensen zelf makkelijker te maken. Toch mist AI dingen als emoties of een geweten, hierdoor zullen muziek stukken of verhalen gemaakt door AI toch iets missen dat het emotie geeft.
Films als I, Robot of A.I speelde ook speels in op toekomstige AI robot uitvindingen, die de mensheid in de toekomst zouden kunnen helpen, maar ook gevaren met zich meenamen zoals bijvoorbeeld machtsovername. Het idee over AI, dat helpt bij de zwangerschap, of deze zelfs weet te vervangen, is een creatief idee. Helaas doet de film weinig bijzonders met het uiteindelijke idee. Hierdoor komt de film helaas niet echt over als iets bijzonders.
Ondanks dat Emila Clarke en Chiwetel Ejiofor goede acteurs zijn en ze samen een goede chemie hebben in de film, spelen ze toch tegenpolen van elkaar. De een leeft meer voor technologie en de ander meer voor de natuur. Op wat kleine botsingen na wordt hier verder ook weinig bijzonders mee gedaan. Zo krijgen de acteurs weinig bijzonders om mee te werken.
Mr.Movies
In een nabije toekomst heeft AI meer functies en invloed op het menselijke leven. Rachel Novy (Emilia Clarke) werkt voor een technologisch bedrijf en wordt ze doorgeschakeld naar het ‘Pegasus Womb Center’. Hier krijgen koppels de kans voor zwangerschappen door gebruik van kunstmatige baarmoeders.
Rachel en haar partner Alvy (Chiwetel Ejiofor) denken zelf ook na om een gezin te beginnen. Alvy wil als botanicus dit liever op de natuurlijke manier voor elkaar krijgen, maar Rachel denk dat dit door de kunstmatige wijze goed en behulpzaam kan zijn voor haar bedrijf. Door deze keuze kan hun relatie op het spel komen te staan.
Deze film speelt speels in op hoe de actuele wereld aan het veranderen si door wat er tegenwoordig mogelijk is door het gebruik van AI. AI wordt steeds meer gebruikt, om dingen voor mensen zelf makkelijker te maken. Toch mist AI dingen als emoties of een geweten, hierdoor zullen muziek stukken of verhalen gemaakt door AI toch iets missen dat het emotie geeft.
Films als I, Robot of A.I speelde ook speels in op toekomstige AI robot uitvindingen, die de mensheid in de toekomst zouden kunnen helpen, maar ook gevaren met zich meenamen zoals bijvoorbeeld machtsovername. Het idee over AI, dat helpt bij de zwangerschap, of deze zelfs weet te vervangen, is een creatief idee. Helaas doet de film weinig bijzonders met het uiteindelijke idee. Hierdoor komt de film helaas niet echt over als iets bijzonders.
Ondanks dat Emila Clarke en Chiwetel Ejiofor goede acteurs zijn en ze samen een goede chemie hebben in de film, spelen ze toch tegenpolen van elkaar. De een leeft meer voor technologie en de ander meer voor de natuur. Op wat kleine botsingen na wordt hier verder ook weinig bijzonders mee gedaan. Zo krijgen de acteurs weinig bijzonders om mee te werken.