Zinloos (2004, TV), van Arno Dierickx, met o.a. Pieter Blok, Fedja van Huêt, Aniek Pfeifer.
Op een dag wordt er een lijk gevonden in een fietstunneltje; het is lelijk toegetakeld. Zinloos geweld.
Controleur / accountant Martin Hogeveen (Pieter Blok) is bezig een gemeentelijk bedrijf (ruimtelijke ordening) door te lichten. Hij achterhaalt veel dingen die niet kloppen; fraude zelfs. Tegelijkertijd krijgt hij het vermoeden dat zijn vriendin hem bedriegt.
Een vreemde jongen dient zich aan die zegt dat hij student bedrijfscommunicatie is en dat hij komt voor een interview. Dat gesprek gaat wel een erg vreemde kant op. Martin gooit hem uit zijn met designmeubels ingerichte appartement.
De jongen probeert bij Martins vriendin binnen te komen. Wat is hij voor een rare snuiter; een stalker misschien?
Martin, die verblindt wordt door jaloezie, werkt zichzelf zakelijk en privé behoorlijk in de nesten.
Wat lijkt op een machtsspelletje van grote jongens onderling, blijkt een onvermoed menselijk drama als staartje te hebben.
Hoewel vooral Pieter Blok (en ook de andere acteur) erg zijn (hun) best doet (doen), komt het nachtmerrie-achtige verhaal niet helemaal uit de verf. Er worden te veel grote themas aangesneden: jaloezie in relaties, chantage en machtsmisbruik op gemeentelijk niveau en een omgekeerd Oidipous-verhaal.
Het verhaal eindigt met een deus ex machina; tenminste, ik zag dit specifieke einde niet aankomen.
Geen slechte poging, want het acteerwerk en de entourage (art direction is dat, denk ik) zijn prima in orde. Het script rammelt een beetje. Ook de uit de hand gelopen ruzie en de gevolgen daarvan tussen Martin en de stalker, komen eigenlijk wel uit de lucht vallen.
Claar
Zinloos (2004, TV), van Arno Dierickx, met o.a. Pieter Blok, Fedja van Huêt, Aniek Pfeifer.
Op een dag wordt er een lijk gevonden in een fietstunneltje; het is lelijk toegetakeld. Zinloos geweld.
Controleur / accountant Martin Hogeveen (Pieter Blok) is bezig een gemeentelijk bedrijf (ruimtelijke ordening) door te lichten. Hij achterhaalt veel dingen die niet kloppen; fraude zelfs. Tegelijkertijd krijgt hij het vermoeden dat zijn vriendin hem bedriegt.
Een vreemde jongen dient zich aan die zegt dat hij student bedrijfscommunicatie is en dat hij komt voor een interview. Dat gesprek gaat wel een erg vreemde kant op. Martin gooit hem uit zijn met designmeubels ingerichte appartement.
De jongen probeert bij Martins vriendin binnen te komen. Wat is hij voor een rare snuiter; een stalker misschien?
Martin, die verblindt wordt door jaloezie, werkt zichzelf zakelijk en privé behoorlijk in de nesten.
Wat lijkt op een machtsspelletje van grote jongens onderling, blijkt een onvermoed menselijk drama als staartje te hebben.
Hoewel vooral Pieter Blok (en ook de andere acteur) erg zijn (hun) best doet (doen), komt het nachtmerrie-achtige verhaal niet helemaal uit de verf. Er worden te veel grote themas aangesneden: jaloezie in relaties, chantage en machtsmisbruik op gemeentelijk niveau en een omgekeerd Oidipous-verhaal.
Het verhaal eindigt met een deus ex machina; tenminste, ik zag dit specifieke einde niet aankomen.
Geen slechte poging, want het acteerwerk en de entourage (art direction is dat, denk ik) zijn prima in orde. Het script rammelt een beetje. Ook de uit de hand gelopen ruzie en de gevolgen daarvan tussen Martin en de stalker, komen eigenlijk wel uit de lucht vallen.