Nadat hij Hollywood op twee fronten had veroverd en zo de geschiedenis inging als een van de meest iconische acteurs én succesvolle regisseurs, hoeft Clint Eastwood zich niet al te veel zorgen te maken over hoe zijn carrière is verlopen.
Hij is niet bepaald het type dat sentimenteel terugkijkt, blijft hangen in het verleden of spijt heeft van dingen die hij had kunnen doen. Toch is er één film waar Eastwood spijt van heeft, ook al is hij over het algemeen tevreden met zijn werk.
Slagen of floppen
Het begin van de jaren zeventig was zonder twijfel de meest bepalende periode in Eastwoods professionele leven, het moment waarop duidelijk zou worden of hij zou slagen of floppen. Hij was inmiddels synoniem geworden met het western-genre, nadat Sergio Leone's Dollars-trilogie hem tot een ster had gemaakt en het gezicht van de nieuwe western had gevormd.
Maar het succes van drie Europese films betekende nog niet automatisch een doorbraak in Hollywood. Hang 'Em High uit 1968 liet zien dat zijn vertrouwde revolverheld-persona ook bij het Amerikaanse publiek goed viel, maar Paint Your Wagon bewees dat zelfs Eastwood het western-genre niet kon redden als de rest van de film ondermaats was.
Twee op drie
1971 was zonder twijfel het bepalende jaar in zijn carrière, en volgens Eastwood zelf scoorde hij toen slechts twee op drie. In dat jaar maakte hij zijn speelfilmregiedebuut met Play Misty for Me en speelde hij de hoofdrol in Dirty Harry. Daarmee bleef The Beguiled als buitenbeentje achter.
Die film werd geregisseerd door zijn vaste samenwerkingspartner Don Siegel en was het derde van in totaal vijf samenwerkingen tussen Siegel en Eastwood. Het werd uitgebracht zeven maanden vóór het iconische Dirty Harry.
Afwijking van gebruikelijke rol
Naast Eastwood speelden ook Geraldine Page en Elizabeth Hartman mee in de film. Het script werd geschreven door Albert Maltz en is gebaseerd op de roman A Painted Devil uit 1966 van Thomas P. Cullinan.
Deze psychologische thriller betekende een opvallende afwijking van zijn gebruikelijke rol. In The Beguiled speelde Eastwood tegen zijn type in, iets wat de studio moeilijk wist te verkopen. Omdat men niet wist hoe men de film aan het grote publiek moest presenteren, kreeg de literaire verfilming gemengde recensies van het publiek en flopte hij aan de kassa. Critici waren wel positiever over de film.
Teleurgesteld
Dat liet Eastwood achter met het gevoel dat hij iedereen teleurgesteld had. "De enige film waarin ik faalde, is The Beguiled", vertelde hij aan Film Comment. "Hij was goed voor mij persoonlijk, kreeg goede kritieken, maar was heel slecht voor het bedrijf dat het geld erin had gestoken."
Eastwoods grootste problemen lagen bij het plot, waarvan hij vond dat het het publiek niet bood wat het wilde zien. "Misschien kon het ook gewoon geen succes worden, omdat de held faalt", mijmerde hij. "Hij probeerde alles via de achterdeur te doen. Hij was geen slecht persoon; hij probeerde gewoon te overleven."
Maakte weinig uit voor carrière
Het was niet zijn gebruikelijke type personage en het was niet zijn gebruikelijke soort film, waardoor Eastwood het gevoel had dat hij tekort was geschoten in het toevoegen van voldoende diepgang en complexiteit aan de rol.
In het grotere geheel maakte het weinig uit voor zijn carrière. Tegen de tijd dat Play Misty for Me zijn reputatie als regisseur had gevestigd en Dirty Harry uitgroeide tot een cultureel fenomeen, sprak eind '71 niemand nog over The Beguiled.
Buitenbeentje
Toch is het begrijpelijk dat Eastwood het als een mislukking beschouwde, juist omdat zijn andere twee films van dat jaar zo'n enorme impact hadden op zijn verdere loopbaan en The Beguiled daardoor duidelijk het buitenbeentje was.
Wil je Eastwood zien in The Beguiled? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
Hij is niet bepaald het type dat sentimenteel terugkijkt, blijft hangen in het verleden of spijt heeft van dingen die hij had kunnen doen. Toch is er één film waar Eastwood spijt van heeft, ook al is hij over het algemeen tevreden met zijn werk.
Slagen of floppen
Het begin van de jaren zeventig was zonder twijfel de meest bepalende periode in Eastwoods professionele leven, het moment waarop duidelijk zou worden of hij zou slagen of floppen. Hij was inmiddels synoniem geworden met het western-genre, nadat Sergio Leone's Dollars-trilogie hem tot een ster had gemaakt en het gezicht van de nieuwe western had gevormd.
Maar het succes van drie Europese films betekende nog niet automatisch een doorbraak in Hollywood. Hang 'Em High uit 1968 liet zien dat zijn vertrouwde revolverheld-persona ook bij het Amerikaanse publiek goed viel, maar Paint Your Wagon bewees dat zelfs Eastwood het western-genre niet kon redden als de rest van de film ondermaats was.
Twee op drie
1971 was zonder twijfel het bepalende jaar in zijn carrière, en volgens Eastwood zelf scoorde hij toen slechts twee op drie. In dat jaar maakte hij zijn speelfilmregiedebuut met Play Misty for Me en speelde hij de hoofdrol in Dirty Harry. Daarmee bleef The Beguiled als buitenbeentje achter.
Die film werd geregisseerd door zijn vaste samenwerkingspartner Don Siegel en was het derde van in totaal vijf samenwerkingen tussen Siegel en Eastwood. Het werd uitgebracht zeven maanden vóór het iconische Dirty Harry.
Afwijking van gebruikelijke rol
Naast Eastwood speelden ook Geraldine Page en Elizabeth Hartman mee in de film. Het script werd geschreven door Albert Maltz en is gebaseerd op de roman A Painted Devil uit 1966 van Thomas P. Cullinan.
Deze psychologische thriller betekende een opvallende afwijking van zijn gebruikelijke rol. In The Beguiled speelde Eastwood tegen zijn type in, iets wat de studio moeilijk wist te verkopen. Omdat men niet wist hoe men de film aan het grote publiek moest presenteren, kreeg de literaire verfilming gemengde recensies van het publiek en flopte hij aan de kassa. Critici waren wel positiever over de film.
Teleurgesteld
Dat liet Eastwood achter met het gevoel dat hij iedereen teleurgesteld had. "De enige film waarin ik faalde, is The Beguiled", vertelde hij aan Film Comment. "Hij was goed voor mij persoonlijk, kreeg goede kritieken, maar was heel slecht voor het bedrijf dat het geld erin had gestoken."
Eastwoods grootste problemen lagen bij het plot, waarvan hij vond dat het het publiek niet bood wat het wilde zien. "Misschien kon het ook gewoon geen succes worden, omdat de held faalt", mijmerde hij. "Hij probeerde alles via de achterdeur te doen. Hij was geen slecht persoon; hij probeerde gewoon te overleven."
Maakte weinig uit voor carrière
Het was niet zijn gebruikelijke type personage en het was niet zijn gebruikelijke soort film, waardoor Eastwood het gevoel had dat hij tekort was geschoten in het toevoegen van voldoende diepgang en complexiteit aan de rol.
In het grotere geheel maakte het weinig uit voor zijn carrière. Tegen de tijd dat Play Misty for Me zijn reputatie als regisseur had gevestigd en Dirty Harry uitgroeide tot een cultureel fenomeen, sprak eind '71 niemand nog over The Beguiled.
Buitenbeentje
Toch is het begrijpelijk dat Eastwood het als een mislukking beschouwde, juist omdat zijn andere twee films van dat jaar zo'n enorme impact hadden op zijn verdere loopbaan en The Beguiled daardoor duidelijk het buitenbeentje was.
Wil je Eastwood zien in The Beguiled? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
