Michael Caine wordt al decennialang gezien als een van de grootste Britse acteurs, met een indrukwekkende carrière waarin hij zowel charmante boeven als krachtige helden vertolkte. Toch kijkt hij met gemengde gevoelens terug op één specifieke rol die volgens hem totaal niet bij hem paste.

In zijn autobiografie What's It All About noemt hij zijn deelname aan The Romantic Englishwoman uit 1975 "een monumentaal voorbeeld van miscasting". Hij was onder de indruk van regisseur Joseph Losey, maar voelde zich al snel niet thuis in de rol van een passieve, ongelukkige echtgenoot.

Rol
Caine speelde tegenover Glenda Jackson en Helmut Berger, die respectievelijk zijn ontrouwe vrouw en haar flamboyante minnaar vertolkten. Zelf omschreef hij zijn personage als "grillig" en totaal ongeloofwaardig als iemand die lijdzaam toeziet hoe zijn huwelijk instort.

De film was bedoeld als een 'artistiek' project, met filosofische dialogen en existentiële ondertonen. Hoewel de recensies mild positief waren en de cast werd geprezen, vond Caine het scenario zelf te "ingewikkeld en grimmig" vergeleken met zijn gebruikelijke rollen.

Somber imago
Regisseur Losey, bekend van The Servant en The Go-Between, had een reputatie als serieus filmmaker met een donkere kijk op het leven. Caine probeerde zelfs op de set een weddenschap te winnen door Losey aan het lachen te maken, tevergeefs, zo bleek.


Hoewel The Romantic Englishwoman geen flop was, haalde de film geen grote opbrengst: het beperkte releasebudget en de zware toon spraken vooral een nichepubliek aan. Caine, meer thuis in toegankelijke drama's en actiefilms, voelde zich duidelijk niet op zijn plek.

Mislukt uitstapje
Caine gaf later toe dat hij de film enkel deed vanwege zijn bewondering voor de regisseur, niet vanwege het script of de rol. Het project was volgens hem een eenmalig uitstapje naar het 'artistieke' genre, en dat mocht wat hem betreft ook zo blijven.