Wanneer een filmfanaat wordt gevraagd naar horrorfilms met een cultstatus, is de kans groot dat je The Evil Dead uit 1981 krijgt te horen als antwoord. Wie echter op zoek is naar de ultieme combinatie van gore, slapstick en absurde energie, moet eigenlijk voor het vervolg gaan.
In 1987 kwam namelijk de sequel uit, genaamd Evil Dead II. Vaak zijn vervolgen niet zo populair als het origineel, maar dit is een zeldzaam voorbeeld van een sequel die het origineel overklast en dat nog wel op bijna alle fronten.
Vervolg of remake?
Hoewel het tweede deel officieel wordt bestempeld als een vervolg, is het in de praktijk eerder een soort remake. Regisseur Sam Raimi herneemt de basis van het eerste deel, namelijk een groep mensen in een hutje in het bos, opgejaagd door demonische krachten.
Deze keer gooit hij er echter een flinke dosis zwarte humor bovenop. Bruce Campbell keert terug als Ash en groeide dankzij dit deel uit tot culticoon. Waar het eerste deel vooral rauwe, low-budget horror was, experimenteert Evil Dead II met tempo, visuele effecten en komedie.
Iconisch
Denk maar aan meerdere iconische scènes, zoals de kettingzaag-hand, pratende hertenkoppen aan de muur en een hoofdrolspeler die minutenlang vecht met zijn eigen bezeten hand. Raimi's visie werd dan ook bestempeld als creatief en meeslepend.
Het resultaat is een film die zich moeilijk in een hokje laat stoppen. Het is horror, maar ook komedie. Het is over de top, maar technisch verrassend knap. En waar The Evil Dead vooral cult werd vanwege zijn shockwaarde, is Evil Dead II een genreklassieker die zijn tijd ver vooruit was.
Van vervolg naar fenomeen
Evil Dead II legde dan ook de basis voor het geliefde Army of Darkness (1992), meerdere games, een tv-serie en een moderne reboot.
De tweede film blijft echter hét moment waarop Sam Raimi's unieke stijl en Bruce Campbells charisma samensmolten tot iets dat sindsdien moeilijk te repliceren is.
Ook interessant
Dit is dé slechtste superheldenfilm aller tijden: "Ik heb Batman vermoord"
Na het financiële succes van Batman Forever (1995) dacht Warner Bros. goud in handen te hebben. Met Batman & Robin wilde de studio een nog grotere...[Lees verder]
In 1987 kwam namelijk de sequel uit, genaamd Evil Dead II. Vaak zijn vervolgen niet zo populair als het origineel, maar dit is een zeldzaam voorbeeld van een sequel die het origineel overklast en dat nog wel op bijna alle fronten.
Vervolg of remake?
Hoewel het tweede deel officieel wordt bestempeld als een vervolg, is het in de praktijk eerder een soort remake. Regisseur Sam Raimi herneemt de basis van het eerste deel, namelijk een groep mensen in een hutje in het bos, opgejaagd door demonische krachten.
Deze keer gooit hij er echter een flinke dosis zwarte humor bovenop. Bruce Campbell keert terug als Ash en groeide dankzij dit deel uit tot culticoon. Waar het eerste deel vooral rauwe, low-budget horror was, experimenteert Evil Dead II met tempo, visuele effecten en komedie.
Iconisch
Denk maar aan meerdere iconische scènes, zoals de kettingzaag-hand, pratende hertenkoppen aan de muur en een hoofdrolspeler die minutenlang vecht met zijn eigen bezeten hand. Raimi's visie werd dan ook bestempeld als creatief en meeslepend.
Het resultaat is een film die zich moeilijk in een hokje laat stoppen. Het is horror, maar ook komedie. Het is over de top, maar technisch verrassend knap. En waar The Evil Dead vooral cult werd vanwege zijn shockwaarde, is Evil Dead II een genreklassieker die zijn tijd ver vooruit was.
Van vervolg naar fenomeen
Evil Dead II legde dan ook de basis voor het geliefde Army of Darkness (1992), meerdere games, een tv-serie en een moderne reboot.
De tweede film blijft echter hét moment waarop Sam Raimi's unieke stijl en Bruce Campbells charisma samensmolten tot iets dat sindsdien moeilijk te repliceren is.
Ook interessant
Dit is dé slechtste superheldenfilm aller tijden: "Ik heb Batman vermoord"
Na het financiële succes van Batman Forever (1995) dacht Warner Bros. goud in handen te hebben. Met Batman & Robin wilde de studio een nog grotere...[Lees verder]
