Met het aanbreken van de maand februari en met het oog op Valentijnsdag is het tijd om een aantal romantische klassiekers uit te lichten. Een mooie klassieke tranentrekker is Waterloo Bridge, met in de hoofdrollen Vivien Leigh en Robert Taylor.
Op de nacht dat de Tweede Wereldoorlog wordt aangekondigd, blikt Roy Cronin terug op zijn relatie met een vrouw tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij is dan een jonge soldaat die de jonge Myra Lester ontmoet op Waterloo Bridge. Zij is een professionele balletdanseres en nodigt hem uit voor een voorstelling. Hij besluit te gaan en na afloop ontmoeten ze elkaar. De vonk slaat over en de twee besluiten snel te trouwen, voordat Roy weer naar het front moet. Maar ze zijn te laat bij de kerk en beloven elkaar te trouwen als Roy terugkomt.
Regisseur David O. Selznick had Vivien Leigh na het weergaloze succes van Gone with the Wind nog onder contract voor één film. Dat werd Waterloo Bridge. De mannelijke hoofdrol zou vertolkt worden door Laurence Olivier, met wie Leigh inmiddels getrouwd was. Maar hij bleek het te druk te hebben met het opnemen van een andere film en de rol ging naar Robert Taylor. Leigh was daar niet blij mee, omdat ze liever tegenover Olivier had willen spelen. Met het eindresultaat waren beide hoofdrolspelers wel gelukkig; zowel Leigh als Taylor noemde de film later hun favoriet.
De film werd in sneltreinvaart opgenomen en daarna zo snel mogelijk uitgebracht, om nog te teren op het succes van Gone with the Wind. Zowel de critici als het publiek waren lovend over de film en het was een enorm kassucces. Leuk detail is dat na de film prostituees uit andere delen van Londen massaal bij Waterloo Bridge wilden werken. Ook soldaten gingen met name daar op zoek naar gezelschap.
Voor de liefhebbers nog een paar quotes:
