De strijd tussen Gandalf the Grey en de Balrog of Moria is een van de hoogtepunten van The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring. De tovenaar offert zichzelf op heldhaftige wijze op om het Reisgenootschap te beschermen.

Het is een prachtig moment in de boeken van J.R.R. Tolkien en door [url=]Peter Jackson[/url] vermaakt tot een moment van cinematografische briljantie. Maar hoe won Gandalf nou echt van de Balrog?

De Balrog en Gandalf
De oorsprong van de Balrogs is bekend. Zij waren ooit Maiar, geesten van de grote macht die Midden-Aarde hielp maken. Gandalf, Saruman en de andere tovenaars zijn ook Maiar, die in menselijke vorm landden.

Maar de duistere geest Melkor (later Morgoth) wist de Balrogs te verleiden tot zijn kant. Zij vochten in grote oorlogen tegen mensen en elfen. Aan het einde van de Eerste Era, toen de grote oorlog tegen Melkor gewonnen werd, stierven ook de meeste Balrogs.

Een paar overleefden echter en verborgen zich in de diepste krochten van Midden-Aarde. De dwergen van Khazad-dûm lieten een van hen ontwaken. Die doodde hun koning Durin (wat leidde tot de naam Durin's Bane voor het wezen).

In het boek spreekt Gandalf een spreuk uit over een deur, als het reisgenootschap vlucht voor de orcs. De Balrog spreekt een tegenspreuk uit, waarmee duidelijk is dat er een heel ander bovennatuurlijk wezen meevecht.

De twee strijden op de brug van Khazad-dûm, waarbij Gandalf de brug verwoest en door de Balrog meegesleept wordt. In de boeken blijkt dat de twee vallen tot de wortels van de berg, waar het vuur van de Balrog gedoofd wordt. Het beest wordt daar gereduceerd tot een 'ding van slijm', dat probeerde te vluchten voor Gandalf. Die rende dagen achter het beest aan en op de Endless Stair, die van de bodem van de berg naar de top leidde.

Daar wist Gandalf het beest, bovenop een toren gebouwd door de dode dwergenkoning Durin, te doden. De tovenaar kwam zelf ook om het leven en werd weer tot leven gewekt door zijn scheppers.