Filmtotaal Recensie

Regie: Joe Carnahan | Cast: Jeremy Piven (Buddy ‘Aces’ Israel), Ray Liotta (Donald Carruthers), Andy Garcia (Stanley Locke), Ben Affleck (Jack Dupree), e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2006

Zou Quentin Tarantino in zijn graf hebben gelegen, dan zou de beste man zich ongetwijfeld hebben omgedraaid bij het zien van Smokin’ Aces. De erfenis van Tarantino’s ‘nouvelle violence’ blijkt niet veilig in handen van filmmakers die deze filmstroming nooit daadwerkelijk hebben begrepen. Nouvelle violence begon met Reservoir Dogs (1992) en wordt getypeerd door een combinatie van geweld, spitsvondige dialogen en zwarte humor. Lock, Stock and Two Smoking Barrels, Snatch en The Boondock Saints probeerden Tarantino’s trucje al eerder na te doen. En nu is er dan Smokin’ Aces. Maar daar waar Tarantino ons personages van vlees en bloed geeft, zijn films voorziet van een gezonde dosis zelfrelativering en begrijpt dat het niet om het geweld an sich draait, is Smokin’ Aces niet meer dan een nihilistische geweldsverering. Met een topzwaar en volkomen ongepast einde bovendien.

In Smokin’ Aces draait het allemaal om Buddy ‘Aces’ Israel. Of om preciezer te zijn: om zijn hart. Israel, een louche goochelaar met een gangsterverleden, heeft aangekondigd te willen getuigen tegen maffiabaas Primo Sparazza. De maffia laat het daar natuurlijk niet bij zitten en looft één miljoen dollar uit aan de eerste die Israel te grazen neemt en diens hart uit het lichaam weet te snijden. Dit nieuws verspreidt zich als een lopend vuurtje in het gangsterwereldje en in no time dient zich een heel scala aan premiejagers aan die allemaal staan te popelen om Israel om te leggen. Er ontstaat een bizarre race tegen de klok. Wie bereikt Israel als eerste? En is de FBI snel genoeg ter plaatse om een bloedbad te voorkomen?

Lees verder