Een opnieuw bekeken.
Blijft een indrukwekkende, maar afschrikwekkende gebeurtenis.
Goed weergegeven in deze film.
Commentaar 2007:
Goede film over een minder bekend drama uit Wereldoorlog 2.
Iedereen weet wel van de bombardementen op Londen, Coventry, Berlijn, en vele andere grote steden, zowel in Duitsland als in andere landen, Dresden was ook zo'n stad maar toch is dit minder bekend.
Maar Dresden was een bombardement dat nooit had moeten en mogen gebeuren. Het had geen enkel nut om het tij in de oorlog te keren.
Er vielen alleen burgerslachtoffers en een mooie stad was met de grond gelijkgemaakt.
Hoewel ik geen voorstander ben van een liefdesverhaal in een film over een dergelijke gebeurtenis, vind ik deze film toch bijzonder goed gemaakt.
Men ziet de beide zijden, zowel Engelsen als Duitsers, en zowel militair als burgers.
En ook bij de beide zijden zijn de meningen verdeeld, de 2 zussen in de Duitse familie bijvoorbeeld denken helemaal anders over de oorlog, en ook bij de Britse officieren is er duidelijk verdeeldheid over het bombardement op Dresden.
Het ganse gegeven wordt duidelijk in beeld gebracht, zowel de aanloop als de eigenlijke aanval.
Ik heb altijd geweten dat het bombardement op Dresden verschrikkelijk moet zijn geweest, en men toont de verschrikkingen duidelijk, zowel op materieel als menselijk vlak.
Het is eigenlijk nog verbazend dat er mensen zijn die het hebben overleefd.
Dat de bedenker, 'Bomber' Harris, van het plan, later oneervol is ontslagen uit het leger is maar goed, maar het onheil was inmiddels al wel geschied.
Ondanks het liefdesverhaal, dat ik moeilijk kan geloven is de film over de situatie in die tijd, de meningsverschillen over de oorlog, de erbarmelijke hulpverlening, de omkoperij, de verhoudingen tegenover Joden, en het eigenlijke bombardement wel prachtig in beeld gebracht met oog voor detail en zonder enige censuur.
Ik heb het al eerder verteld, er worden in Duitsland tegenwoordig zeer goed films gemaakt over een niet al te mooi verleden, al was dit drama nu wel te wijten aan de geallieerde kant.
45 jaar na de feiten werd de kathedraal, die bij de vuurzee was vernield, wederom ingewijd, nadat hij in zijn oorspronkelijke staat was heropgebouwd, als eerbetoon aan de duizenden slachtoffers van toen.
Tarkus
Blijft een indrukwekkende, maar afschrikwekkende gebeurtenis.
Goed weergegeven in deze film.
Commentaar 2007:
Goede film over een minder bekend drama uit Wereldoorlog 2.
Iedereen weet wel van de bombardementen op Londen, Coventry, Berlijn, en vele andere grote steden, zowel in Duitsland als in andere landen, Dresden was ook zo'n stad maar toch is dit minder bekend.
Maar Dresden was een bombardement dat nooit had moeten en mogen gebeuren. Het had geen enkel nut om het tij in de oorlog te keren.
Er vielen alleen burgerslachtoffers en een mooie stad was met de grond gelijkgemaakt.
Hoewel ik geen voorstander ben van een liefdesverhaal in een film over een dergelijke gebeurtenis, vind ik deze film toch bijzonder goed gemaakt.
Men ziet de beide zijden, zowel Engelsen als Duitsers, en zowel militair als burgers.
En ook bij de beide zijden zijn de meningen verdeeld, de 2 zussen in de Duitse familie bijvoorbeeld denken helemaal anders over de oorlog, en ook bij de Britse officieren is er duidelijk verdeeldheid over het bombardement op Dresden.
Het ganse gegeven wordt duidelijk in beeld gebracht, zowel de aanloop als de eigenlijke aanval.
Ik heb altijd geweten dat het bombardement op Dresden verschrikkelijk moet zijn geweest, en men toont de verschrikkingen duidelijk, zowel op materieel als menselijk vlak.
Het is eigenlijk nog verbazend dat er mensen zijn die het hebben overleefd.
Dat de bedenker, 'Bomber' Harris, van het plan, later oneervol is ontslagen uit het leger is maar goed, maar het onheil was inmiddels al wel geschied.
Ondanks het liefdesverhaal, dat ik moeilijk kan geloven is de film over de situatie in die tijd, de meningsverschillen over de oorlog, de erbarmelijke hulpverlening, de omkoperij, de verhoudingen tegenover Joden, en het eigenlijke bombardement wel prachtig in beeld gebracht met oog voor detail en zonder enige censuur.
Ik heb het al eerder verteld, er worden in Duitsland tegenwoordig zeer goed films gemaakt over een niet al te mooi verleden, al was dit drama nu wel te wijten aan de geallieerde kant.
45 jaar na de feiten werd de kathedraal, die bij de vuurzee was vernield, wederom ingewijd, nadat hij in zijn oorspronkelijke staat was heropgebouwd, als eerbetoon aan de duizenden slachtoffers van toen.