Filmtotaal Recensie

Regie: Nick Balthasae | Cast: Greg Timmermans (Ben), Laura Verlinden (Scarlite), Marijke Pinoy (Moeder)| Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2007

Autisme en film mengen goed: we kennen allemaal Dustin Hoffman als de briljante maar getroubleerde Raymond in Rain Man en het recentere I Am Sam bood ook Sean Penn een prima gelegenheid voor een bijzondere acteerprestatie. Het is echter af te vragen wat belangrijker is in zulke films: staat de aandoening zelf centraal of de acteerprestatie van de acteur die er zo geïnspireerd door raakt? Want laten we eerlijk zijn: had Dustin een Oscar gekregen als Raymond ‘slechts’ briljant was?

Dankzij msn, hyves of myspace is het mogelijk een nieuwe, digitale identiteit te creëren. De digitale ‘ik’ lijkt een nogal vreemd begrip voor de pre-adslgeneratie, maar de mogelijkheden van het web om te communiceren met anderen is voor de jeugd een belangrijk onderdeel van hun sociale leven. Natuurlijk is al lang bekend dat het goed mis kan gaan: het blijft altijd maar de vraag wie er achter de nickname schuilt. De vormbaarheid van de cyberidentiteit is voor pedofielen, loverboys of oude viezeriken een makkelijke manier om van anderen misbruik te maken. De educatieve les die dus getrokken kan worden is dat niemand te vertrouwen is op het web. In BenX is voor de verandering een andere benadering wat betreft deze cyberidentiteit genomen: Ben is via het online fantasiespelletje Archlord in staat zichzelf te uiten op een manier waarop hij dat in de realiteit nooit zou kunnen. De sociale barrière die hij zo sterk voelt in de echte wereld verdwijnt daardoor.

Lees verder