Paranoid Park

Paranoid Park (2007)

Raar genoeg is het teleurstellende aan de film juist dat hij niet origineel genoeg voelt, maar meer als een amalgaam van Van Sants eerdere werk.
play

7,2 details

  • 90 Min
  • Drama
  • Frankrijk
  • Verenigde Staten
90 Min Frankrijk

Een 16-jarige skater heeft het al moeilijk genoeg in zijn adolescente leven, met bovendien ouders die in scheiding liggen en een vreemd soort relatie met een cheerleader. Om de situatie nog flink te verergeren doodt hij per ongeluk een bewaker terwijl hij op Paranoid Park aan het skaten is. Hoewel het niet echt zijn schuld is, durft hij het voorval niet op te biechten en het lijkt makkelijker er gewoon nooit meer over na te denken. Maar er knaagt iets en hij besluit zijn gedachten op papier te zetten.

Regie
Gus Van Sant
Cast
Taylor Momsen, Scott Patrick Green, Gabe Nevins, Daniel Liu, Jake Miller, Lauren McKinney, Winfield Jackson, Joe Schweitzer, Grace Carter, John Michael Burrowes, Jay 'Smay' Williamson, Dillon Hines, Emma Nevins, Brad Peterson, Emily Galash.
Opbrengst
$ 486.021
Release
21.05.2007

Filmtotaal Recensie

Regie: Gus van Sant | Cast: Gabe Nevins (Alex), Daniel Liu (detective Richard Lu), Taylor Momsen (Jennifer) | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2007

Impressionistisch is misschien het beste woord om de laatste paar films van Gus van Sant te beschrijven. Er was een tijd dat hij commerciële ondernemingen als Good Will Hunting en To Die For afwisselde met zijn experimentelere werk, maar zijn vier laatste films zijn stuk voor stuk dromerige, afdwalende meditaties over de dood. Het leek alsof hij klaar was met zijn ‘death trilogy’ over dood door willekeur (Elephant), dood door een vriend (Gerry) en dood door eigen hand (Last Days), maar het onderwerp lijkt hem in Paranoid Park nog steeds te fascineren.

De verteller is Alex, een jonge skater uit Portland. Hij begint zijn verhaal, slaat een stuk over, vertelt verder. Dan begint hij weer opnieuw, geeft meer details, komt dichter in de buurt van het genegeerde stuk, maar gaat de confrontatie nog steeds uit de weg. Zo gaat de film heen en weer, via allerlei alledaagse details uit het leven van Alex: het vriendinnetje om wie hij toch niet zo heel veel geeft, zijn afwezige ouders, het broertje dat een scène uit Napoleon Dynamite woord voor woord beschrijft, het skaten waar hij meer naar kijkt dan zelf aan meedoet. De non-lineaire vertelwijze lijkt niet bedoeld om de kijker te verwarren of te misleiden; dat Alex iets te maken heeft met de dood van de bewaker, vlakbij het skatepark waar de film naar vernoemd is, is al snel duidelijk. De bedoeling lijkt eerder om uit te beelden dat die dood niet zo heel belangrijk is, ook al draait de film er letterlijk om. Dat het vooral een excuus is om dit verhaal te vertellen, maar dat er interessantere dingen zijn.

videotrailers & clips

alle artikelen (1)

Paranoid Park Nieuwsberichten