Filmtotaal Recensie
Regie: Paolo Sorrentino | Cast: Toni Servillo (Giulio Andreotti), Anna Bonaiuto (Livia Danese), Paolo Graziosi (Aldo Moro) | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2008
Het Italiaanse Il Divo won afgelopen jaar in Cannes de Juryprijs. Dat dit geheel terecht was, kunnen we nu eindelijk ook in eigen land vaststellen. De film is een prachtige combinatie van creativiteit en durf. Dat zien we vooral terug in de cameravoering en de montage, maar ook in de keuze voor de muziek. Bovendien is het acteren van met name Toni Servillo van zeer hoge kwaliteit. De film maakt indruk, maar niet zonder verwarring te zaaien. In de tweede helft strooit Sorrentino met zoveel namen, gezichten en organisaties dat het voor de gemiddelde niet-Italiaan nauwelijks nog te volgen is. Het is daarom maar goed dat de film toch met name om Giuli Andreotti draait, een politicus die de gehele film een onverstoorbare rust uitstraalt.
Die onverstoorbaarheid én onaantastbaarheid van Andreotti wordt vanaf de eerste scènes op zeer mooie wijze door Sorrentino in beeld gebracht. Terwijl het om hem heen wemelt van de veiligheidsmensen, loopt Andreotti zeer kalm over straat - langs graffiti waarin hij wordt neergezet als moordenaar. Een tweede scène, waarin de belangrijkste personen rondom Andreotti worden voorgesteld, is een zeer geslaagde en flitsende montage die volledig tot stilstand komt zodra Andreotti in beeld komt. De eerste helft van de film is sowieso een aaneenschakeling van cinematografische hoogstandjes die regelmatig aan het beste werk van Tarantino doen denken. De film heeft vaart, kent enkele zeer aardige acties, vlotte dialogen en een zeer aardige cast. De personages zijn stuk voor stuk opmerkelijke, haast karikaturale figuren. Als kijker kost het derhalve geen enkele moeite om je mee te laten slepen door het verhaal. Dat daarbij een aantal zaken niet helemaal goed te volgen is, doet er dan niet zo veel toe.
