Filmtotaal Recensie
Regie: François Ozon | Cast: Isabelle Carré (Mousse), Louis-Ronan Choisy (Paul), Pierre Louis-Calixte (Serge), Melvil Poupaud (Louis), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2009
Verlangen en dood. De twee belangrijkste themas in het oeuvre van regisseur François Ozon. Het liefst werkt hij deze themas uit vanuit het perspectief van vrouwen. In 2003 leverde dit Swimming Pool op, zijn beste film tot nu toe. De dood als thema hield Ozon zo bezig dat hij er zelfs een trilogie over maakte. Deze begon in 2000 met Sous le Sable, waarin een vrouw moeite heeft haar overleden man te vergeten. Het tweede deel, Le Temps Qui Reste, zag het licht in 2005. De focus lag dit keer bij een man met terminale kanker die het hier logischerwijs erg lastig mee had. En tien jaar na het eerste deel komt de trilogie nu ten einde met Le Refuge. Het is een sterke afsluiter, maar ook een welkome afsluiter. Het is hoog tijd dat Ozon nieuwe themas aansnijdt.
Le Refuge start in het appartement van Mousse en Louis, twee geliefden die behalve van elkaar ook erg van heroïne houden. Hun geluk is van korte duur als Louis direct aan het begin van de film aan een overdosis overlijdt. Als later blijkt dat Mousse nog wel zwanger is van haar overleden vriend besluit ze zich terug te trekken in een buitenhuis om haar verdriet te verwerken en weer tot zichzelf te komen. Hier wordt ze echter geconfronteerd met de aanwezigheid van Paul, de homoseksuele broer van Louis. Ook Paul besluit tijdelijk zijn intrek in het huis te nemen. In elkaar herkennen ze stukjes Louis. Als ze gezamenlijk over hun verlies heen proberen te komen, ontstaat er al snel een band tussen de twee.
