When You're Strange
Matige documentaire over The Doors blijft hangen in oppervlakkige ophemeling van Jim Morrison, jarenzestigclichés en een voice-over vol platitudes van Johnny Depp.
play

6,8 details

  • Documentaire
  • Muziek
  • Verenigde Staten
Verenigde Staten

De chemie tussen de vier muzikanten maakte van The Doors een van Amerika's meest invloedrijke rockbands. Met zeldzaam beeldmateriaal, gefilmd vanaf de oprichting in 1965 tot aan de dood van Jim Morrison in 1971, volgt When You're Strange de band door hun carrière geeft inzicht in de revolutionaire invloed van hun muziek.

Regie
Tom DiCillo
Cast
Johnny Depp, John Densmore, Ray Manzarek, Jim Morrison, Robby Krieger, Jim Ladd, Pamela Courson, The Doors, Murray Goodman, Jimi Hendrix, Lyndon B. Johnson, Anne Morrison-Chewning, George S. Morrison, Paul A. Rothchild, Adolf Hitler, Janis Joplin, John F. Kennedy, Robert F. Kennedy.
Release
09.04.2010
Release NL
20.05.2010
Release DVD
07.09.2010

Filmtotaal Recensie

Regie: Tom Dicillo | Cast: Jim Morrison, Ray Manzarek, Robbie Krieger, John Densmore, Johnny Depp (voice-over), e.a. | Speelduur: 87 minuten | Jaar: 2009

Het is de vraag voor wie regisseur Tom DiCillo deze nieuwe documentaire over The Doors, en dan met name Jim Morrison (hoe kan het ook anders), maakte. De hardcore fans zullen het opgegraven beeldmateriaal dat nog niet eerder werd vertoond, graag willen zien, maar zullen verder niks nieuws te weten komen over de band of de bandleider. Johnny Depp gooit er via een banale voice-over het ene na het andere cliché over de jaren zestig uit en uiteindelijk komt de film niet verder dan een halfslachtige mythologisering van Jim Morrison waarvan de betrouwbaarheid verdacht is.

Zo wordt er op een gegeven moment vastgesteld dat Morrison de eerste keer dat hij moest optreden met The Doors zo bang was voor zijn publiek dat hij het niet durfde aan te kijken en het hele concert met zijn rug naar de mensen stond. Even verderop in de film wordt nonchalant beweerd dat Morrison geboren was voor de roem en het podium. Als de filmmakers over zoiets simpels al niet eens consequent kunnen zijn, roept dit de vraag op hoe betrouwbaar de rest van hun verhaal over The Doors is. Sommige livebeelden worden zo gemonteerd dat het niet te zien is of de beelden ook echt bij de liedjes horen. Zo lijken we te kijken naar beelden van het beruchte concert in Miami waar Morrison werd gearresteerd, maar krijgen we niets te zien van de daadwerkelijke arrestatie. Nooit krijgen we een lied in zijn geheel te zien of te horen.

videotrailers & clips