Filmtotaal Recensie
Regie: Gaspar Noé | Cast: Nathaniel Brown (Oscar), Paz de la Huerta (Linda), Cyril Roy (Alex), Olly Alexander (Victor), Masato Tanno (Mario), Ed Spear (Bruno), e.a. | Speelduur: 155 minuten | Jaar: 2009
Op drieëntwintigjarige leeftijd zag regisseur Gaspar Noé van Robert Montgomery. Een film waar van begin tot eind het perspectief van hoofdpersonage Phillip Marlowe werd aangehouden. Alsof je door zijn ogen kijkt. Noé, die een psychedelisch middeltje tot zich had genomen, kon zich moeiteloos verplaatsen in het hoofd van Marlowe, en het cinematografische trucje dat de makers gebruikten maakte een onuitwisbare indruk op de meesterprovocateur. Hij besloot hetzelfde perspectief toe te passen als hij ooit een film zou maken over het hiernamaals. Na vijftien jaar aan een script te hebben gesleuteld, is het resultaat dan eindelijk te bewonderen. In komt de kijker zelf in een psychedelische nachtmerrie terecht, en dat levert verbluffende cinema op.
In zien we de wereld door de ogen van Oscar. Samen met zijn zus Linda woont hij sinds kort in Tokio, waar hij leeft van de inkomsten van kleine drugsdeals. Tijdens een inval van de politie gaat het echter goed mis; Oscar wordt dodelijk getroffen door een kogel. Zijn geest verlaat zijn lichaam, maar door zijn belofte dat hij zijn zus nooit zal verlaten, weigert Oscar te verdwijnen uit de wereld van de levenden. Zelfs na zijn dood probeert hij Linda te beschermen, die als stripper in een ongure nachtclub werkt. Langzaamaan verandert Oscars dwaaltocht echter steeds meer in een chaotische draaikolk van visioenen, waarin verleden, heden en toekomst dwars door elkaar lopen.
