Filmtotaal Recensie
Regie: Thomas Vinterberg | Cast: Jakob Cedergren (Nick), Peter Plaugborg (Nicks broer), Patricia Schumann (Sofie), Morten Rose (Ivan), Gustvan Fischer Kjaerulff (Martin) e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2010
De proloog van Submarino hakt er meteen flink in. Drie broers (twee jochies en een baby) worden ernstig verwaarloosd door hun alcoholistische moeder. Als zij door de drank buiten kennis raakt, maken de twee jongens haar op een schokkende manier wakker. En als ze uiteindelijk een hele nacht weg blijft, overlijdt de baby. Thomas Vinterberg heeft zijn publiek niet meer zó gechoqueerd sinds de onthulling in Festen twaalf jaar geleden. Het is de start van een ijzersterk, zwaarmoedig drama over gebroken, eenzame mensen waar Vinterberg voor het eerst sinds Festen weer echt succes mee oogst.
Dat kon hij wel gebruiken, na het floppen van zijn twee 'Amerikaanse' films, het onderschatte It's All About Love en Dear Wendy, gevolgd door het nog minder succesvolle maar eigenlijk best mooie When A Man Comes Home. Met Submarino keert hij terug naar zijn roots als filmmaker, die stammen uit de tijd vóór Festen. Voor de crew huurde hij alleen maar mensen in die nog nooit aan een film hadden gewerkt om een element van risico aan het filmmaken toe te voegen en zich weer als beginneling te voelen. Madonna had er ooit een hit over met Like A Virgin.
