Toen 5 jaar geleden bekend werd gemaakt dat de Vlaamse hit Loft een Amerikaanse remake zou krijgen was dat in België eigenlijk niet zo een verrassing. Het origineel was al hollywood-minded en zou zo perfect in de amerikaanse zalen terecht kunnen komen. Als de cast dan nog eens werd bekendgemaakt had ik écht goede hoop, Marsden (X-Men), Urban (Dredd, Star Trek), Isabel Lucas, Eric Stonestreet, Wentworth Miller (Resident Evil, Prison Break), Rhona Mitra,... Geen dragende toppers maar als ensemble wel een mooi gegeven. Met een vervijfvoudigd budget, Joel Silver die het project mee onder de loep zou nemen en een wereldwijde release leek The Loft wel een blockbuster te worden die in vele landen wel degelijke resultaten zou neerzetten. Na, vele uitstellingen, zelfs twijfels voor een release etc kwam de film dan toch uit eind 2014 en begin 2015. In de VS werd hij neergehaald door critici en publiek vond de weg naar de film niet al zal het door het relatief kleine budget van 14 miljoen zeker geen verlies draaien. In Vlaanderen duurt het nu zelfs bijna een jaar voor de film van de zaal naar de huiskamer is geraakt.
Een film met dit verhaal, deze acteurs, een deftig budget etc zou met gemak het origineel moeten wegblazen maar dat doet het zeker niet. Er zijn dan ook enkele factoren die daar de basis voor leggen. Ten eerste het scenario: het originele van De Pauw was zo sterk, zowel qua twists als dialogen, als oneliners en de herwerking heeft enkele zaken (vooral grappen) willen veranderen maar telkens naar een niveau lager wat de film al geen goed doet. De muziek was een flauw aftreksel van het origineel en de vernieuwde dingen klonken echt verkeerd voor de sfeer van de film maar wat deze film vooral niet beter maakt is uiteindelijk toch de cast: wat stelt die teleur. Stonestreet is volledig verkeerd gecast en die vrouwelijke trekken zijn zo misplaatst bij zijn personage, ook Urban is een flop in deze film. Waar in het origineel Filip Peeters Vincent perfect neerzette met de dubbele gelaagdheid speelt Urban zo plat, zo belachelijk dat het misschien wel het hoofdpersonage volledig in het water doet vallen en dat brengt de film toch naar beneden. Marsden was degelijk en heeft vooral goed naar De Bouw gekeken. De vrouwelijke cast was nog lachwekkender, zo slecht, ik snap niet dat Van Looy dat niet inzag bij de opnames. De enigen die hun personage neerzetten zoals het zou moeten waren Miller, die de geheimzinnigheid en lichte psychopathie perfect wist neer te zetten en Schoenaerts die perfect het oorspronkelijke personage combineert met zijn rundskop-personage. Het is ook dat personage dat mij nog wat beter uitgewerkt leek dan in het origineel (achtergrond, relatie met broer) en Schoenaerts toont in deze film dat hij zonder moeite de redelijk gevestigde waarden overstijgt. Visueel was de film wél beter dan de Vlaamse en Nederlandse versie. Het zag er tot in de puntjes beter uit, cleaner, hollywoodiaans zoals het ook moet.
Hoewel de film véél behoud van het origineel en zelfs korter is gemaakt licht het tempo toch lager naar mijn gevoel, mede waarschijnlijk door de factoren bovengenoemd. Anderzijds is er aan de basis van het verhaal niets veranderd, ziet het er visueel strak uit, blinkt een Belg uit in een Amerikaanse film en is die cast op zich wel aantrekkelijk genoeg waardoor de basis wel overeind blijft en The Loft nooit echt lager kan vallen dan een solide thriller.
Nog een laatste minpunt: zowel in de Vlaamse als Nederlandse versie was er een erotisch randje aan het geheel, iets wat deze Amerikaanse versie volledig mist en net dat randje maakte van The Loft een spitsige, scherpe thriller.
The Loft haalt nergens het niveau van het origineel of de nederlandse remake maar doordat de basis onveranderd is en er zowel zaken beter als slechter zijn dan z'n voorgangers blijft het wel een solide thriller.
Misschien is het wel goed dat je het origineel al gezien hebt, naar mijn gevoel zie je dan ook de verbeteringen en ben ik misschien wat verzachtend in mijn eindverdict
titel: The Loft
Release: 29/08/2014
Synopsis: Vijf getrouwde mannen delen in het grootste geheim een loft waar ze stijlvol en in alle rust hun minnaressen en nieuwste veroveringen ontvangen. Een prima regeling, tot ze op een winterochtend het lijk aantreffen van een jonge vrouw. Geen van hen weet wie de vrouw is, waar ze vandaan komt en hoe ze terecht is gekomen in een loft waarvan alleen zij de sleutel bezitten. Noodgedwongen proberen de vrienden uit te zoeken wat er gebeurd is en waarom, maar al vlug beginnen ze elkaar te wantrouwen en zal blijken dat ze veel minder van elkaar afweten dan ze oorspronkelijk dachten.
Glennekeeeee
Een film met dit verhaal, deze acteurs, een deftig budget etc zou met gemak het origineel moeten wegblazen maar dat doet het zeker niet. Er zijn dan ook enkele factoren die daar de basis voor leggen. Ten eerste het scenario: het originele van De Pauw was zo sterk, zowel qua twists als dialogen, als oneliners en de herwerking heeft enkele zaken (vooral grappen) willen veranderen maar telkens naar een niveau lager wat de film al geen goed doet. De muziek was een flauw aftreksel van het origineel en de vernieuwde dingen klonken echt verkeerd voor de sfeer van de film maar wat deze film vooral niet beter maakt is uiteindelijk toch de cast: wat stelt die teleur. Stonestreet is volledig verkeerd gecast en die vrouwelijke trekken zijn zo misplaatst bij zijn personage, ook Urban is een flop in deze film. Waar in het origineel Filip Peeters Vincent perfect neerzette met de dubbele gelaagdheid speelt Urban zo plat, zo belachelijk dat het misschien wel het hoofdpersonage volledig in het water doet vallen en dat brengt de film toch naar beneden. Marsden was degelijk en heeft vooral goed naar De Bouw gekeken. De vrouwelijke cast was nog lachwekkender, zo slecht, ik snap niet dat Van Looy dat niet inzag bij de opnames. De enigen die hun personage neerzetten zoals het zou moeten waren Miller, die de geheimzinnigheid en lichte psychopathie perfect wist neer te zetten en Schoenaerts die perfect het oorspronkelijke personage combineert met zijn rundskop-personage. Het is ook dat personage dat mij nog wat beter uitgewerkt leek dan in het origineel (achtergrond, relatie met broer) en Schoenaerts toont in deze film dat hij zonder moeite de redelijk gevestigde waarden overstijgt. Visueel was de film wél beter dan de Vlaamse en Nederlandse versie. Het zag er tot in de puntjes beter uit, cleaner, hollywoodiaans zoals het ook moet.
Hoewel de film véél behoud van het origineel en zelfs korter is gemaakt licht het tempo toch lager naar mijn gevoel, mede waarschijnlijk door de factoren bovengenoemd. Anderzijds is er aan de basis van het verhaal niets veranderd, ziet het er visueel strak uit, blinkt een Belg uit in een Amerikaanse film en is die cast op zich wel aantrekkelijk genoeg waardoor de basis wel overeind blijft en The Loft nooit echt lager kan vallen dan een solide thriller.
Nog een laatste minpunt: zowel in de Vlaamse als Nederlandse versie was er een erotisch randje aan het geheel, iets wat deze Amerikaanse versie volledig mist en net dat randje maakte van The Loft een spitsige, scherpe thriller.
The Loft haalt nergens het niveau van het origineel of de nederlandse remake maar doordat de basis onveranderd is en er zowel zaken beter als slechter zijn dan z'n voorgangers blijft het wel een solide thriller.
Misschien is het wel goed dat je het origineel al gezien hebt, naar mijn gevoel zie je dan ook de verbeteringen en ben ik misschien wat verzachtend in mijn eindverdict
7/10
Glennekeeeee
titel: The Loft
Release: 29/08/2014
Synopsis: Vijf getrouwde mannen delen in het grootste geheim een loft waar ze stijlvol en in alle rust hun minnaressen en nieuwste veroveringen ontvangen. Een prima regeling, tot ze op een winterochtend het lijk aantreffen van een jonge vrouw. Geen van hen weet wie de vrouw is, waar ze vandaan komt en hoe ze terecht is gekomen in een loft waarvan alleen zij de sleutel bezitten. Noodgedwongen proberen de vrienden uit te zoeken wat er gebeurd is en waarom, maar al vlug beginnen ze elkaar te wantrouwen en zal blijken dat ze veel minder van elkaar afweten dan ze oorspronkelijk dachten.