Filmtotaal Recensie

Regie: Michael Radford | Cast: Michel Petrucciani, Tony Petrucciani, Roger Willemsen, Erlinda Montano, e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2011

In deze documentaire over jazzpianist Michel Petrucciani verschijnen regelmatig klokken in beeld. Tijd nam een belangrijke plaats in zijn leven in, want hij wist dat hij niet oud zou worden. De muzikant deed dus niets met mate, leefde voor de muziek en stierf op zesendertigjarige leeftijd. Aan de hand van archiefmateriaal en interviews met vrienden, familie en collega’s laat Michael Radford een oprecht beeld zien van de gedreven, getalenteerde, maar lichamelijk beperkte muzikant.

Petrucciani was niet groter dan tweeënnegentig centimeter. De Fransman werd geboren met osteogenesis imperfecta, een erfelijke aandoening die zijn botten broos maakte en hem dat kleine postuur gaf. Zijn handen waren wel van normale lengte, dus hij kon ondanks zijn gestel toch zijn passie met volle overtuiging uitoefenen. Bijna onmenselijk zijn de beelden waarin zijn vingers over de pianotoetsen vliegen. Voor de hoogste of de laagste tonen moest Petrucciani zich zo ver uitstrekken dat één hand de vleugel moest vastgrijpen terwijl de andere razendsnel heen en weer schoot en complete partijen kon spelen.

Lees verder