Filmtotaal Recensie
Regie: Tim Burton | Cast: Amy Adams (Margaret Keane), Christoph Waltz (Walter Keane), Jason Schwartzman (Ruben), Danny Huston (Dick Nolan), Terence Stamp (John Canaday), e.a. Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2014
Over smaak valt niet te twisten en al helemaal niet als het om kunst gaat. Sommigen zullen de schilderijen van de zeventachtigjarige Margaret Keane foeilelijke kitsch vinden, terwijl Tim Burton er mee wegloopt. Keane staat bekend om haar portretten, veelal van kinderen, met opvallend grote ogen. Ze doen denken aan de deprimerende zigeunerjongetjes in grijs- en bruintinten met traan die in de jaren zestig en zeventig (en bij sommige mensen nog steeds) menig behangetje (ont)sierde. Burton is in ieder geval een groot liefhebber van het werk van Keane en staat te boek als een enthousiast verzamelaar van de prentjes. Een hele logische keuze voor de verfilming van haar biopic is Burton echter niet. De vraag doemt namelijk op of de eigenzinnige cineast niet te veel dweept met de liefde voor de schilderingen van zijn lijdend voorwerp en zo wel een geschikte biograaf vormt. Het venijn zit hem gelukkig in de staart.
Keanes werk ontstond in een interessant periode. Vrouwenkunst deed het in het bekrompen Amerika van de late jaren vijftig niet lekker bij de galerieën en een eigen mening moesten de dames er al helemaal niet te veel op na houden. De toekomstige mevrouw Keane is uit ander hout gesneden. Ze verlaat in allerijl met haar jonge dochter de eerste echtgenoot die we overigens nooit te zien krijgen. Een baantje als decorateur bij een meubelfabriek pakt ze aan als een toelatingsexamen bij de kunstacademie. Om nog wat bij te klussen tekent Margaret portretten van voorbijgangers op een kunstmarktje naast de voet van San Franciscos Golden Gate. Daar komt ze in aanraking met zielsverwant Walter Keane met wie ze aanpapt en trouwt. Door een misverstand wordt Walter gezien als de maker van de portretten van zijn vrouw. Het duurt niet lang voor Margarets dominante echtgenoot met de eer gaat strijken. Het is een maskerade die het echtpaar zelfs voor Margarets dochter verborgen houdt.
