Filmtotaal Recensie
Regie: David Frankel | Cast: Meryl Streep (Kay), Tommy Lee Jones (Arnold), Steve Carell, (Bernie Feld), Elisabeth Sue (Karen), Mimi Rogers (Carol), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2012
Met een ontzagwekkend aantal van zeventien Oscarnominaties, waarvan er drie verzilverd werden, hoeft Meryl Streep zich niet meer te bewijzen. Vraag haar om een gebakken ei te spelen en ze zal het er met verve vanaf brengen. Streep is al sinds de jaren zeventig actief en lijkt niet te stoppen. Haar vertolkingen blijven bovendien van ongekend hoge kwaliteit. Zelfs als de producties waarbinnen ze opereert haar niveau onwaardig zijn stelt la Streep nimmer teleur, zoals haar rol van Margaret Thatcher in The Iron Lady bewees. In haar nieuwste rolprent speelt ze een ongelukkige familievrouw met een ingekakt huwelijk. Het emotionele en verbale tegengas komt van filmeega Tommy Lee Jones. Het resultaat is een verrukkelijk lichtkomisch drama waarbij Streep wederom samenwerkt met The Devil Wears Prada-regisseur David Frankel.
Eigenlijk is het treurigheid troef in het eenendertigjarige huwelijk van Kay en Arnold. Ze slapen al jaren niet meer in hetzelfde bed, waarvoor de snurkneigingen van boekhouder Arnold ooit de aanleiding waren. Kay voelt zich constant afgewezen als ze wat intimiteit in haar huwelijk aanroert. Een zoen voordat Arnold zwijgzaam naar zijn werkt vertrekt, kan er niet eens meer vanaf. Kay heeft in al die jaren leren leven met haar brombeer die saaie golfprogrammas bekijkt en elke avond voor de tv in slaap valt. Van haar eigen spaargeld boekt de winkelmedewerkster een weekje zielenknijpen bij relatietherapeut Bernie Feld in het suffe stadje Hope Springs. Arnold ziet het probleem in zijn huwelijk niet zo en is geenszins van plan om op het vliegtuig naar Maine te stappen.
