Berliner Tagebuch

5,4 details

  • 74 Min
  • Documentaire
  • Nederland
74 Min Nederland

Berliner Tagebuch is een visueel verslag van Rosemarie Blank's observaties van Berlijn, de stad waar zij oorspronkelijk vandaan komt. Vanuit het gevoel nooit ergens helemaal thuis te zijn, én haar herinneringen aan het Berlijn uit haar verleden, probeerde ze er achter te komen, waarom veel buitenlanders zich juist in Berlijn zo op hun gemak voelen. Vanuit die gedachte is de filmmaakster met Arabieren,Turken en Koerden in aanraking gekomen die in de stad leven. Bovendien heeft ze in deze documentaire ontmoetingen met musici en andere levenskunstenaars die van elders gekomen zijn en voor wie de Duitse hoofdstad een bron van inspiratie is, die hen de mogelijkheid biedt een zelfstandig bestaan op te bouwen. Hoe deze groep mensen in deze Europese Metropool kunnen leven en overleven heeft Rosemarie uiteengezet in deze Berlijnse van dag tot dag belevenis. De ontmoetingen vonden altijd plaats in de openbare ruimte zoals in de U - Bahn of S - Bahn, spontaan vaak zonder te weten wie de filmmaakster voor zich had. De film is een ontdekkingstocht naar het Berlijn van Rosemarie Blank zelf en naar de vraag waar je eigenlijk thuis bent.

Regie
Rosemarie Blank
Release NL
13.09.2012

Filmtotaal Recensie

Regie: Rosemarie Blank | Speelduur: 74 minuten | Jaar: 2012

Rosemarie Blank is een in Amsterdam woonachtige documentairemaakster die al flink wat ervaring in haar vakgebied heeft opgebouwd. Al in 1994 won zij een Gouden Kalf voor haar documentaire Rit Over de Grens. In Berliner Tagebuch doet Blank verslag van twee korte trips naar Berlijn, de stad waar zij geboren is en een groot deel van haar vroege leven doorbracht. Uitgangspunt van de film is dat Blank enkele decennia geleden is verhuisd naar Amsterdam waardoor Berlijn niet meer als haar thuis voelt, terwijl ze zich in Amsterdam ook altijd een vreemde blijft voelen. De centrale vraag van deze documentaire is dan ook: wat is een thuis en waarom voelen mensen zich ergens thuis? Met Berliner Tagebuch probeert Blank uit te zoeken wat haar thuis is en waarom immigranten zich in een stad als Berlijn thuis kunnen voelen.

Blank probeert antwoord te krijgen op deze vragen door het gesprek aan te gaan met vooral tweede en derde generatie niet-westerse gastarbeiders. Deze mensen leggen uit hoe zij in Berlijn zijn gekomen en hoe zij de stad en de mensen ervaren. Wat opvalt, is hoe positief alle geïnterviewden tegenover de stad staan. Ze lijken allemaal hun draai gevonden te hebben en zijn vol lof over de stad. Het is vermakelijk om de persoonlijke verhalen van deze mensen te horen en om te zien hoe zij het voor elkaar hebben gekregen om een leven op te bouwen in de Duitse hoofdstad, maar na verloop van tijd slaat de verveling toe en rijst de vraag wat voor punt Blank met deze film wil maken.