Filmtotaal Recensie
Regie: Maxim Sveshnikov en Vlad Barbe | Cast (stemmen): Christian Nieuwenhuizen (Kai), Vita Coenen (Gerda), Hymke de Vries (Sneeuwkoningin), Joos Claes (dienaar), Hetty Heyting (bloemendame), e.a. | Speelduur: 80 minuten | Jaar: 2012
Goed voorbeeld doet vaker slecht dan goed volgen. De succesvolle animatiefilms van Disney, DreamWorks en hun grote concurrenten worden in een mum van tijd gekopieerd door vage studiootjes uit nog vagere oorden. Zo kan het gebeuren dat er goedkope klonen van kassuccesen als The Lion King en [/i]Pocahontas[/i] voor een euro in de uitverkoopbakken van speelgoedwinkels belanden. Soms zijn deze imitaties qua releasedatum het kwalitatief hoogstaande evenbeeld zelfs voor. Het uit Rusland afkomstige De Sneeuwkoningin roept op zijn minst de schijn op dat het wil meeliften op het mogelijke succes van Frozen. Deze animatieproductie van Disney is al meerdere malen in de toepasselijke ijskast gezet, maar ziet eind van dit jaar dan toch eindelijk het licht.
Aan de andere kant kun je ook stellen dat beide producties zich nou eenmaal baseren op één en hetzelfde sprookje van Hans Christian Andersen. Wat ook al vast staat is dat ze zich niet aan elke letter van het bronmateriaal hebben gehouden en er hun geheel eigen draai aan hebben gegeven. In de proloog maken we kennis met een glasmaker en zijn gezin die worden geteisterd door de ijskoude heerschappij van de Sneeuwkoningin. De vorstin, in alle denkbare betekenissen van het woord, ziet in haar magische spiegel dat het gevaar bij het gezin te duchten valt. Ze bezorgt vader en moeder een vriesdood, maar hun twee kinderen Kai en Gerda worden veilig verstopt. Vele jaren later slijt Gerda haar leven als wees in een tehuis waar Kai de klusjesman uithangt. Lang kunnen ze niet genieten van de ontdekking dat ze elkaars lang verloren gewaande broer en zus zijn. Kai wordt namelijk door de Sneeuwkoningin ontvoerd.
