Filmtotaal Recensie
Regie: Salvatore Mereu | Cast: Sara Podda (Cate), Maya Mulas (Luna), Davide Todde (Gigi), Luciano Curreli (vader van Cate), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2012
De fantasievolle en onbevangen kindergeest is bestand tegen zware tijden, bewezen films als Tideland en Pans Labyrinth. Of de jonge filmpersonages zichzelf er echt mee wisten te redden was een andere vraag, maar door te vluchten in hun eigen verbeelding konden ze de harde en mistroostige wereld enigszins op afstand houden. Het Italiaanse Bellas Mariposas lijkt soortgelijk van opzet, maar blijkt merkwaardiger. De elfjarige hoofdpersoon ontvlucht de grauwe realiteit niet, maar wandelt er zorgeloos en brutaal doorheen. Duidelijk wordt dat we niet alles letterlijk moeten nemen, maar waar regisseur Salvator Mereu zijn kijkers heen wil sturen blijft vaag. Aanvankelijk levert dat een intrigerende film op, maar dat houdt jammer genoeg geen stand.
De elfjarige Cate leeft in pure ellende. Haar vader is een overspelige, schaamteloos oversekste lapzwans, haar broers zijn crimineel of drugsverslaafd, en de jongen op wie ze verliefd is zou wel eens heel snel vermoord kunnen worden. En toch maakt ze zich niet of nauwelijks zorgen. Sterker nog, Cate heeft controle, in een onwerkelijk grote mate. Het is alsof ze de dingen in haar leven al eens heeft meegemaakt. Ze beschikt over voorkennis en geeft af en toe commentaar recht in de camera, die zij als enige lijkt te kunnen zien. De misère blijft zo steeds een lichtvoetige kant houden.
