Filmtotaal Recensie
Regie: Stephan Schesch | Cast (stemmen): Guus Dam (Bernhard van der Doenkel, Wimie Wilhelm (Manneke Maan), Rutger le Poole (President), Lucas Dietens (Verteller), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2012
Het Maanmannetje is al eeuwen oud en meerdere malen vastgelegd op film; van Georges Méliès Le Voyage Dans la Lune uit 1902 tot een McDonalds commercial in de jaren tachtig. Het verhaal over het mannetje in de maan is nog veel ouder en werd vaak gebruikt om kinderen bang te maken. Maar in het boek De Maanman van Tomi Ungerer, waarop Het Mannetje van de Maan is gebaseerd, houden alle kinderen van de maan. Ze kunnen zelfs niet slapen als hij er niet is. Manneke Maan voelt zich echter eenzaam op de maan en besluit af te dalen naar aarde. Dit maakt de president van de aarde echter woedend. Had hij net de aarde veroverd, wordt hij door een alien belaagd. De president laat een superslimme professor een ruimteschip bouwen, zodat hij ook de maan kan veroveren. Maar ook Manneke Maan wil graag terug naar de maan, dan kunnen alle kinderen weer slapen. Voor wie zal de professor kiezen?
Het Mannetje van de Maan is geen een-op-eenverfilming van het boek. Aangezien het boek alles bij elkaar maar twee kantjes tekst beslaat, hebben de filmmakers het verhaal iets moeten uitbreiden. Dit betekent echter niet dat er heel veel gesproken wordt in de film. Manneke Maan spreekt eigenlijk niet en vaak zien we hem alleen dingen doen, begeleid door heerlijke jazzmuziek. Wat dat betreft doet de film soms even denken aan een zwijgende film van weleer, die door livemuziek werd begeleid. Soms zelfs aan de cinema of attractions, wanneer Manneke Maan weer doelloos door de wereld zwerft, het verhaal even lijkt stil te staan en de kijker alleen maar hoeft te genieten van het bonte kleurenparadijs. Juist de gekozen kleurcomposities versterken het effect nog eens en doen denken aan de handmatig ingekleurde films zoals Le Voyage Dans la Lune.
