Filmtotaal Recensie
Regie: Dagur Kari | Cast: Gunnar Jonsson (Fusi), Ilmur Kristjansdottir (Sjöfn), Sigurjon Kjartansson (Mörður), Fjola (Margret Helga Johannsdottir), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2015
Even vreesde de IJslandse cinema voor een exodus aan talent, toen diverse regisseurs na succes in eigen land naar Hollywood gelokt leken te worden. In het geval van cineast Dagur Kari bleek die oversteek van korte duur, want na het lauw ontvangen drama The Good Heart met Paul Dano keerde hij weer huiswaarts. Terwijl vriend en collega Baltasar Kormakurs verblijf in Amerika van langere duur bleek, met titels als 2 Guns en het recente Everest, richtte Kari zijn pijlers op een kleinschaliger project in zijn thuisland. Dat bleek geen slechte keuze, want met Virgin Mountain keert hij niet alleen geografisch terug naar zijn wortels. Het komische drama volgt ook de opzet van zijn eerdere werk, waarbij humor en tragedie geslaagd hand in hand gaan.
In Virgin Mountain maken we kennis met de drieënveertigjarige Fusi. De stille maar goedhartige man woont nog bij zijn moeder en gaat gebukt onder zowel haar dominante persoonlijkheid als zijn eigen zwaarlijvigheid. Een vriendin heeft hij nooit gehad en zijn sociale vaardigheden zijn onderontwikkeld. Het liefst speelt hij thuis met bestuurbare autootjes of bootst hij met schaalmodellen historische veldslagen na. Uiteraard wordt de verlegen kolos gepest op zijn werk, een uitzichtloze baan als bagagetransporteur op het vliegveld. Zo slentert zijn leven zonder perspectieven voort, tot afgrijzen van zijn moeder. Maar zoals de wetten van de cinematische romantiek dat voorschrijven, verandert de situatie als Fusi de ogenschijnlijk levenslustige Sjöfn leert kennen. Langzaamaan weet zij de eenzame reus uit zijn schulp te trekken en gloort er hoop op een revolutie in zijn grijze bestaan. Sjöfn kampt echter met haar eigen geestelijke problemen die het tweetal alsnog uit elkaar lijken te drijven. Waarop het verdere verloop van Virgin Mountain draait om de vraag of zij het vuur van verlangen naar een gedeeld leven en het doorzettingsvermogen om dit te bereiken, voldoende in hem heeft aangewakkerd.
