Filmtotaal Recensie
Regie: Jan Troell | Cast: Jesper Christensen (Torgny Segerstedt), Pernilla August (Maja Forssman), Ulla Skoog (Puste Segerstedt), Björn Granath (Axel Forssman), e.a. | Speelduur: 126 minuten | Jaar: 2012
De Zweedse journalist Torgny Segerstedt maakte zich niet geliefd in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Fel keerde hij zich tegen het opkomende nationaal-socialisme, waardoor hij niet alleen moest vrezen voor de nazis, maar ook voor zijn eigen regering. Zweden was onafhankelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog en wilde dat graag zo houden. Een opruiende journalist werd dus niet gewaardeerd. En toch bleef Segerstedt doortikken. Dat verhaal straalt standvastigheid en lef uit. Goed materiaal voor een biopic zou je zeggen, maar dat blijkt niet bepaald uit het gezapige The Last Sentence.
Het is alsof regisseur Jan Troell - met een dikke vijftig jaar ervaring en twee Oscarnominaties toch niet de minste persoon voor deze klus - geen keuze kon maken in wat hij wilde vertellen. Aan de ene kant maakte hij een film over een dappere journalist tijdens de oorlog, aan de andere kant een gezinsdrama waarin de hoofdpersoon te kampen heeft met de dood van zijn moeder en zoontje. Natuurlijk is het niet verkeerd om wat meer lagen aan te brengen, maar in The Last Sentence lijken ze compleet los van elkaar te bestaan. Als Segerstedts rouwverwerking op de een of andere manier effect heeft gehad op de loop van zijn carrière, weet hij dat in ieder geval verdraaid goed te verbergen.
