Filmtotaal Recensie
Regie: David Ayer | Cast: Brad Pitt (Don 'Wardaddy' Collier), Logan Lerman (Norman Ellison), Shia LaBeouf (Boyd 'Bible' Swan), Michael Peña (Trini 'Gordo' Garcia), Jon Bernthal (Grady 'Coon-Ass' Travis), e.a.| Speelduur: 134 minuten | Jaar: 2014
Idealen zijn vredig, geschiedenis is gewelddadig. Dit citaat uit Fury vat niet alleen de film samen, maar mogelijk zelfs het gehele oeuvre van schrijver-regisseur David Ayer. In zijn films is geweld nooit de juiste oplossing, maar toch lijkt hij keer op keer schouderophalend te moeten constateren dat het wel de enige oplossing is waar men altijd op terugvalt. Geweld is immers een vaste waarde op zowel de straten van South Central Los Angeles (waar Ayer opgroeide) als in het leger (waarvoor hij zich op zijn achttiende aanmeldde). Aldus is het niet vreemd dat Ayer na diverse in L.A. gesitueerde films (onder meer Harsh Times en End of Watch) zich nu in het oorlogsgenre begeeft. De eindstrijd tussen Amerikaanse en Duitse soldaten blijkt echter niet veel eervoller dan die tussen straattuig en politieagenten aan de andere kant van de wereld.
Fury speelt zich af in april 1945, een tijd waarop het klip en klaar was dat het Derde Rijk spoedig ten onder zou gaan. Tankcommandant Don Wardaddy Collier is zich daarvan bewust, maar zoals hij al treffend opmerkt: voor het onvermijdelijke einde van de oorlog zullen nog een hoop mensen moeten sterven. Een eenvoudige overgave van het Duitse leger zit er nu eenmaal niet in. De voorbije drie jaar heeft Collier zijn vierkoppige bemanning ongeschonden door de oorlog geloodst, maar bij aanvang van de film is een ervan toch omgekomen. De vrijgekomen plek in zijn Shermantank (genaamd Fury) wordt daarom opgevuld door Norman, een jongen zo groen als gras die niet bepaald gelukkig is met zijn nieuwe functie. Dat gevoel is wederzijds, want de overige bemanningsleden zitten ook niet op de onervaren angsthaas te wachten.
