Filmtotaal Recensie
Regie: Rudolf Mestdagh | Cast: Gert Portael (Sam), Serge-Henri Valcke (Don Aime), Manou Kersting (Kid Cabron), Catherine Kools (Ellen) e.a. | Duur: 120 min.
Net als Pulp Fiction bevat eLLektra een scène waarin een dame in Marilyn Monroe-kleding haar rok omhoog laat wapperen. In Pulp Fiction blijft het daarbij, in eLLektra plast de dame in kwestie vervolgens in het Martiniglas van een betalende klant, plukt ze de kers uit het glaasje en eet ze het nog nadruipende stukje fruit gulzig op. Even later loopt ze naar boven om ontslag te vragen aan haar baas, en wat een timing! Hij wordt eventjes gepijpt door een wat oudere neger en is niet bepaald in staat nee te zeggen. Niets kan haar nu nog beletten haar droom te volgen en filmster te worden; ware het niet dat haar tong even later wordt afgeknipt. Jaja, eLLektra mag dan wel draaien in het Filmmuseum, het is hoogstwaarschijnlijk geen film voor je grootouders.
Ondanks deze sequentie, geamputeerde vingers, organen verzamelende maffiabazen en schattige jongetjes die hun rug breken is eLLektra geen orgie van geweld en seks. Temidden van alle subplotjes over mensen die op een gruwelijke manier hun gave kwijtraken zoekt Sam, een ex-agente die haar kind verloor door een auto-ongeluk en werd ontslagen vanwege haar heroïneverslaving, naar de dochter van maffiabaas Don Aime. Brussel is voor de gelegenheid veranderd in een soort Sin City achter een lelijk blauwfilter en de bizarre personages die zich er schuilhouden maken Sam het er niet bepaald makkelijker op.
