Filmtotaal Recensie
Regie: Xavier Dolan | Cast: Anne Dorval (Diane Desprès), Antoine-Olivier Pilon (Steve), Suzanne Clément (Kyla), Alexandre Goyette (Patrick), Patrick Huard (Paul Béliveau), e.a. | Speelduur: 139 minuten | Jaar: 2014
Als je als vijfentwintigjarige regisseur maar liefst vijf speelfilms op je naam hebt staan, die stuk voor stuk op festivals als Cannes en Venetië hebben mogen draaien, dan doe je iets goed. Niet gek dus dat Xavier Dolan onder het arthousepubliek al enige jaren bekend staat als wonderkind. Geen verkeerde bijnaam, maar wel een die impliceert dat Dolan nog altijd in een beginnende fase als filmmaker steekt. Met zijn nieuwste film Mommylijkt de definitieve doorbraak van het Frans-Canadese talent naar volwassenheid dan toch te zijn aangebroken. In Cannes werd de film laaiend enthousiast ontvangen en sleepte ook nog eens de (gedeelde) publieksprijs in de wacht.
Wie bekend is met zijn semiautobiografische debuutfilm JAi Tué Ma Mère, weet dat Dolan veel inspiratie weet te putten uit zijn eigen moeizame relatie met zijn moeder. Zoals de titel al doet vermoeden, wordt met Mommy weer uit hetzelfde vaatje getapt. Wanneer de vijftienjarige Steve na het stichten van een brand en het verwonden van een medestudent van zijn kostschool wordt gestuurd, ziet zijn alleenstaande moeder Diane zich gedwongen haar zoon terug in huis te nemen. Dat vergt een flinke dosis geduld en uithoudingsvermogen, aangezien de grofgebekte Steve lijdt aan ADHD en simpelweg zijn medicijnen weigert in te nemen.
