Filmtotaal Recensie

Regie: Yarrow Cheney, Chris Renaud | Cast: Louis C.K. (Max), Eric Stonestreet (Duke), Kevin Hart (Snowball), Jenny Slate (Gidget), Ellie Kemper (Katie), Albert Brooks (Tiberius), Lake Bell (Chloe), Dana Carvey (Pops), Hannibal Buress (Buddy), Bobby Moynihan (Mel), Chris Renaud (Norman), Steve Coogan (Ozone/Reginald) | Speelduur: 87 minuten | Jaar: 2016

Na het daverende succes van Despicable Me en de immens populaire spin-off Minions is Illumination Entertainment op zoek naar iets nieuws. Een tweede franchise wellicht. Heeft The Secret Life of Pets met zijn explosie van non-verbale humor en schattigheid daarvoor de juiste ingrediënten in huis? De trailers zetten flink in op compilaties van sketches waarin huisdieren los gaan in afwezigheid van hun baasje, maar al in de eerste minuten wordt duidelijk dat The Secret Life of Pets geen dierenfilmpjescompilatie van anderhalf uur is, maar stiekem best een aardig hart heeft.

De animatiefilm barst vrijwel direct los met zo’n dierencompilatie, maar de uitstekende openingscène weet alles in een zeer huiselijk sfeertje te verpakken. New York wordt kleurrijk neergezet, alsmede de vele huisdieren en baasjes die de stad rijk is. Het is niet enkel een simpele reeks visuele grappen zoals een teckel die een keukenmachine gebruikt als massageapparaat. Hoofdviervoeter Max bouwt geen feestje zoals zijn vriendjes, maar zit wanhopig te wachten bij de mysterieuze voordeur, zich afvragend waar zijn baasje is. Hij is helemaal geobsedeerd door haar terugkeer. De openingsscène zet mooi de wereld van de gezelschapsdieren en de relatie met hun eigenaren neer en draagt meer dan eerdere films van de studio een Pixar-achtig sfeertje, mogelijk iets té veel. Dat de baasjes – behalve die van de hoofdpersoon – zelden hun hoofd laten zien om alle focus te leggen op het wereldbeeld van de dieren is nog slim afkijkwerk. Maar de schrijvers hebben voor het verhaal wel erg opzichtig hun inspiratie uit Toy Story-films gehaald.

Lees verder