Omdat foute verwachtingen soms niet echt helpen bij het kijken van films misschien toch even nuanceren: Welp is niet zo eng als je zou denken na wat er over werd geschreven. Zo blijkt de hele focus op de vallen waarmee iedereen zou uitgemoord worden (o.a. in een crowdfunding getiteld "buy a trap kill a cub") vrij misleidend. We zien slechts een handvol vallen en die zijn zo doordacht dat het niet direct eng wordt en geen enkele is uiteindelijk fataal voor de welpen zelf.
Dat de felbesproken Vlaamse horrorfilm niet al te eng wordt is misschien omdat regisseur Govaerts niet puur voor de horror wou gaan maar ook een zin van avontuur (dat hem deed denken aan z'n jaren bij de scouts) wou meegeven. Alleen slaat het resultaat wel erg fel de tweede richting in en is het omstreden oordeel de film '12+' i.p.v. 'knt' te maken niet al te onbegrijpelijk als je hem uiteindelijk gezien hebt. Teleurstelling kan begrijpelijk zijn al is dat meer een fout van misleidende communicatie over de prent - als je het bekijkt als gewoon een spannende prent met wat horrortrekjes valt er best iets voor te zeggen.
Gelukkig heeft Welp nog een andere grote troef en dat is z'n centrale personage dat prima vertolkt wordt door de jonge Maurice Luijten. Hij speelt Sam, een jong lid van de scouts, dat nogal in zichzelf gekeerd is en daarmee niet in de groep ligt bij de andere welpen en ook zeker niet bij de leider Peter. Die Peter (Stef Aerts) kan als een karikatuur overkomen al lijkt de kans groot dat zo'n types echt wel meegaan op dergelijke kampen. Dat uiteindelijk Sam dus buitengewoon geïntrigeerd geraakt door een jong leeftijdsgenootje met een masker is niet onbegrijpelijk en de film is op z'n best als hij de ontwikkeling van Sam centraal stelt. Alleen had de film nog iets verder mogen gaan wat dat betreft en hadden bepaalde aspecten uit z'n verleden misschien niet zo geheim moeten behandeld worden zodat we beter zouden kunnen meeleven met Sam en hem begrijpen.
Op zich valt er dus wel iets te zeggen voor Welp en de intenties zitten zeker goed net als enkele technische aspecten zoals acteerwerk, camerawerk en muziek. Alleen zijn er nog een paar zaken die niet zo geslaagd uitvallen. De andere welpen worden bijvoorbeeld totaal niet uitgewerkt en vallen helaas soms in karikaturen wat zeker overbodig is bij een klootzakje van de groep (alsof dat nodig was met een onvolwassen leider die Sam al genoeg haat) en z'n sidekick die blijkbaar als papegaai werkt. Ook De Stroper die verantwoordelijk is voor de vallen wordt onvoldoende uitgewerkt - dat kan misschien in horror maar vloekt met de band die hij dan met Kai lijkt te hebben. En ook het einde kon iets beter - om een twist te bewaren wordt even plots een gevecht onduidelijk in beeld gebracht waardoor je direct weet wat gaat komen.
Al bij al dus een veelbelovend debuut maar er zat zeker meer in dit verhaal wat door de uitwerking niet geheel eruit weet te komen.
benjamin
Dat de felbesproken Vlaamse horrorfilm niet al te eng wordt is misschien omdat regisseur Govaerts niet puur voor de horror wou gaan maar ook een zin van avontuur (dat hem deed denken aan z'n jaren bij de scouts) wou meegeven. Alleen slaat het resultaat wel erg fel de tweede richting in en is het omstreden oordeel de film '12+' i.p.v. 'knt' te maken niet al te onbegrijpelijk als je hem uiteindelijk gezien hebt. Teleurstelling kan begrijpelijk zijn al is dat meer een fout van misleidende communicatie over de prent - als je het bekijkt als gewoon een spannende prent met wat horrortrekjes valt er best iets voor te zeggen.
Gelukkig heeft Welp nog een andere grote troef en dat is z'n centrale personage dat prima vertolkt wordt door de jonge Maurice Luijten. Hij speelt Sam, een jong lid van de scouts, dat nogal in zichzelf gekeerd is en daarmee niet in de groep ligt bij de andere welpen en ook zeker niet bij de leider Peter. Die Peter (Stef Aerts) kan als een karikatuur overkomen al lijkt de kans groot dat zo'n types echt wel meegaan op dergelijke kampen. Dat uiteindelijk Sam dus buitengewoon geïntrigeerd geraakt door een jong leeftijdsgenootje met een masker is niet onbegrijpelijk en de film is op z'n best als hij de ontwikkeling van Sam centraal stelt. Alleen had de film nog iets verder mogen gaan wat dat betreft en hadden bepaalde aspecten uit z'n verleden misschien niet zo geheim moeten behandeld worden zodat we beter zouden kunnen meeleven met Sam en hem begrijpen.
Op zich valt er dus wel iets te zeggen voor Welp en de intenties zitten zeker goed net als enkele technische aspecten zoals acteerwerk, camerawerk en muziek. Alleen zijn er nog een paar zaken die niet zo geslaagd uitvallen. De andere welpen worden bijvoorbeeld totaal niet uitgewerkt en vallen helaas soms in karikaturen wat zeker overbodig is bij een klootzakje van de groep (alsof dat nodig was met een onvolwassen leider die Sam al genoeg haat) en z'n sidekick die blijkbaar als papegaai werkt. Ook De Stroper die verantwoordelijk is voor de vallen wordt onvoldoende uitgewerkt - dat kan misschien in horror maar vloekt met de band die hij dan met Kai lijkt te hebben. En ook het einde kon iets beter - om een twist te bewaren wordt even plots een gevecht onduidelijk in beeld gebracht waardoor je direct weet wat gaat komen.
Al bij al dus een veelbelovend debuut maar er zat zeker meer in dit verhaal wat door de uitwerking niet geheel eruit weet te komen.