Filmtotaal Recensie
Regie: Mat Whitecross | Speelduur: 122 minuten | Jaar: 2016
Op archiefbeelden zien we de repetities van een Oasis in oprichting. Noel Gallagher was al vanaf zijn tienerjaren druk met muziek bezig en zat in allerlei bandjes. Zijn jongere broer Liam heeft het zingen pas net opgepakt en is een bandje gestart. Nadat Noel bij een optreden kwam kijken, raakte hij onder de indruk van de zangkwaliteiten van Liam en wilde hij dolgraag aansluiten bij de band. Oasis moest nog debuteren met Definitely Maybe, maar nu al vechten de broers Gallagher elkaar de tent uit. Ze vergelijken zich met Kaïn en Abel, het kroost van Adam en Eva dat elkaar naar het leven stond. Ze kunnen niet met en zonder elkaar en dit is tot de dag van vandaag zo gebleven.
De Britse band is in een paar jaar tijd enorm groot geworden. De muziekdocumentaire Supersonic, mede geproduceerd door de Gallaghers, verhaalt over de periode van de eerste twee albums. Oasis brak definitief door met (What's the Story) Morning Glory?, waarop fenomenale tracks als 'Wonderwall', 'Champagne Supernova' en wellicht wel het beste nummer uit hun oeuvre, 'Don't Look Back in Anger' te vinden waren. Er wordt afgetrapt met het moment waarop de band onmogelijk nog groter kon worden, waarna wordt teruggeblikt hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen. Wat volgt is een soap van ruzies, geniale ingevingen, bandleden die de toko verlaten, geruzie met de pers en foute uitspraken. Maar er is gelukkig ook veel aandacht voor de muziek. Wat hieruit duidelijk wordt is dat Oasis Liam en Noel is. Al het andere en alle anderen zijn bijzaak.
