Câini

Câini (2016)

6,3 details

  • 104 Min
  • Drama
  • Thriller
  • Roemenië
  • Frankrijk
  • Bulgarije
  • Qatar
104 Min Roemenië

Roman keert terug naar het land dat hij net geërfd heeft van zijn vader. Hij wil het verkopen, maar wordt gewaarschuwd door een lokale agent: zijn opa was een lokale maffiabaas en zijn mannen zullen het land niet zonder slag of stoot laten gaan.

Alt titel
Dogs
Regie
Bogdan Mirica
Cast
Catalin Paraschiv, Dragos Bucur, Constantin Cojocaru, Valeri Yordanov, Vlad Ivanov, Corneliu Cozmei, Raluca Aprodu, Caroline Bera, Ela Ionescu, Manol Gherusin, Emilian Oprea, Miriam Marincea, Dumitru Stegarescu, Gheorghe Visu, Costel Cascaval.
Release
15.05.2016

Filmtotaal Recensie

Regie: Bogdan Mirica| Cast: Dragos Bucur (Roman), Gheorghe Visu (Hogas), Vlad Ivanov (Samir), Costel Cascaval (Pila), Constantin Cojocaru (Nea Epure), Raluca Aprodu (Ilinca), Catalin Paraschiv (Agent Ana), Emilian Oprea (Sebi Voicu), Valeri Yordanov (Leonid), Ela Ionescu (Mara), Corneliu Cozmei (Nea Terente), Caroline Bera (Sidonia), Miriam Marincea (Luiza), Dumitru Stegarescu (Arcadie), Manol Gherusin (Tedy Guttman) | Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2017

No Country for Old Men en Roemeense New Wave zijn de inspiratie voor de debuutfilm van Bogdan Mirica. Hij opent Câini (Dogs) met een onheilspellend shot over een bubbelende poel water waar plots een verschrompelde voet boven komt drijven. Terwijl de neerslachtige lokale politiechef zich erover buigt, maakt de naïeve Roman zijn entree. Hij heeft een landgoed geërfd van zijn mysterieuze grootvader en komt deze maar al te graag verkopen voor een grote zak geld. Er zijn echter betrokken partijen die hier geen toekomst in zien.

Geheel in het teken van Roemeense New Wave is het verhaal op en top minimalistisch. Dialogen maken plaats voor poëtische beelden en langgerekte Roemeense vergezichten. Mirica brengt de Balkan prachtig in beeld en spreekt tegelijkertijd een opbouwend omineus gevoel aan. Het sinistere toontje wordt benadrukt door ogenschijnlijk kleine details, zoals een hond die luistert naar de naam Politie. Evenzo door frappante beelden, bijvoorbeeld de politiechef die op zijn gemak dineert en kort daarna aan diezelfde eettafel de gevonden voet uit zijn zompige schoenomhulsel pelt. Ook het uiterst geringe gebruik van muziek zorgt voor een akelig toontje, zo dient een vuistgevecht buiten beeld plots als soundtrack voor een enerverend gesprek tussen twee hoofdpersonen.

videotrailers & clips