Glass is de afloop van M. Night Shyamalan zijn verrassing trilogie. Glass is namelijk het 19 jaar latere vervolg op de film Unbreakable, waar de film Split een verrassing spin-off film van bleek te zijn.
In de film is bewaker David Dunn (Bruce Willis) met behulp van zijn bovennatuurlijke krachten op zoek naar Kevin Wendell Crumb (James McAvoy) een man die een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Kevin heeft namelijk vier jonge cheerleaders ontvoerd, die hij plant aan zijn persoonlijkheid ‘het Beest’ te offeren. Als David Kevin eindelijk vindt en de confrontatie aan gaat worden beide opgepakt en vast gezet in een psychische inrichting. Hier ontmoet David zijn oude vijand Elijah Price (Samuel L. Jackson) weer, die ook vast zit in de inrichting. De drie worden in de inrichting onderzocht door Dr. Ellie Staple (Sarah Paulson). Ze probeert te bewijzen dat de drie niet over superkrachten beschikken, maar aan een gezamenlijk psychische stoornis lijden. Tijdens haar onderzoeken met de drie probeert ze het idee dat ze superkrachten hebben uit hun hoofd te praten. David en Kevin weet ze te laten twijfelen over hun krachten, maar Elijah blijft koppig in zijn verhaal geloven en lijkt zonder dat ze het door heeft bezig te zijn met een eigen plan om zijn ideeën aan de wereld te tonen.
M. Night Shyamalan heeft met deze film zijn verrassing trilogie op een goed en bijzonder manier weten af te sluiten. Voor deze film heeft hij twee verschillende filmstudio's die de rechten van de Unbreakable en Split personages hebben samen gebracht. Dat twee verschillende filmstudio´s samenwerken is wel een bijzonder iets, want meestal zijn filmstudio´s elkaar concurrenten in de filmwereld. Shyamalan heeft deze trilogie ook goed voor 16 jaar geheim gehouden, want pas in de laatste scenes van de film Split leer je dat Split en Unbreakable met elkaar verbonden zijn.
Helaas gooit Shyamalan halverwege de film wel wat van zijn eigen glazen in, want in de inrichting worden de bovennatuurlijke krachten van de personages in bedwang gehouden. Zo kunnen de personages helaas niet zo sterk naar voren zoals ze in hun eigen film deden. In de scenes buiten de inrichting krijgen ze deze kans gelukkig wel weer, maar de film speelt een lange tijd van de film af in de inrichting. Zo neemt het tempo van de film ook wat af wanneer de personages zich in de inrichting bevinden.
Het is ook wel handiger als je als kijker de twee voorgaande films gezien hebt. In deze film krijg je wel wat achtergrond informatie over de voorgaande twee films via flashbacks, maar zonder de voorgaande films gezien te hebben kun je enkele details misschien niet helemaal volgen of begrijpen. Shyamalan heeft zelf wat extra details weten toe te voegen aan de drie personages in deze film met behulp van extra flashbacks, maar als je alle films niet gezien hebt, weet je niet welke van de flashbacks nieuw zijn gemaakt voor deze film.
Het acteerwerk wordt ook weer goed gedaan in de film. James McAvoy krijgt met deze film weer de kans om te laten zien hoe goed hij van de verschillende persoonlijkheden van zijn personage kan overspringen. Hij doet dit weer in een snel tempo, maar weet de verschillende personages toch met kleine details uit te werken. Hij doet dit door zijn stem op een bijzondere manier te veranderen door bijvoorbeeld van accenten te wisselen of van een hoge naar een lage stem te gaan. Ook ondanks dat zijn personage in de inrichting in bedwang wordt gehouden, komt hij toch het beste naar voren in de film. Dit is voor Bruce Willis ook zijn beste acteerwerk sinds een lange tijd. Deze rol lijkt hij namelijk eindelijk weer serieus te nemen in plaatst van dat hij alleen acteerwerk levert om er zo geld mee te verdienen.
Samuel L. Jackson zet ook goed acteerwerk neer, ondanks dat hij grotendeels in de film niets bijzonders doet. Dit komt omdat zijn personages eigenlijk de gehele film achter de schermen werkt zonder dat de andere personages dit weten. Als kijker leer je ook pas op het eind van de film waar hij alle tijd mee bezig was. Zo komt zijn personage eigenlijk pas aan het eind van de film echt goed naar voren.
De rest van de cast levert ook goed acteerwerk, maar hebben verder maar kleine rollen in de film vergeleken de drie hoofdrolspelers. Vele van deze extra personages hebben ook een rol gespeeld in Unbreakable en Split en worden zo gebruikt om de films wat extra aan elkaar te linken in deze trilogie.
Mr.Movies
In de film is bewaker David Dunn (Bruce Willis) met behulp van zijn bovennatuurlijke krachten op zoek naar Kevin Wendell Crumb (James McAvoy) een man die een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Kevin heeft namelijk vier jonge cheerleaders ontvoerd, die hij plant aan zijn persoonlijkheid ‘het Beest’ te offeren. Als David Kevin eindelijk vindt en de confrontatie aan gaat worden beide opgepakt en vast gezet in een psychische inrichting. Hier ontmoet David zijn oude vijand Elijah Price (Samuel L. Jackson) weer, die ook vast zit in de inrichting. De drie worden in de inrichting onderzocht door Dr. Ellie Staple (Sarah Paulson). Ze probeert te bewijzen dat de drie niet over superkrachten beschikken, maar aan een gezamenlijk psychische stoornis lijden. Tijdens haar onderzoeken met de drie probeert ze het idee dat ze superkrachten hebben uit hun hoofd te praten. David en Kevin weet ze te laten twijfelen over hun krachten, maar Elijah blijft koppig in zijn verhaal geloven en lijkt zonder dat ze het door heeft bezig te zijn met een eigen plan om zijn ideeën aan de wereld te tonen.
M. Night Shyamalan heeft met deze film zijn verrassing trilogie op een goed en bijzonder manier weten af te sluiten. Voor deze film heeft hij twee verschillende filmstudio's die de rechten van de Unbreakable en Split personages hebben samen gebracht. Dat twee verschillende filmstudio´s samenwerken is wel een bijzonder iets, want meestal zijn filmstudio´s elkaar concurrenten in de filmwereld. Shyamalan heeft deze trilogie ook goed voor 16 jaar geheim gehouden, want pas in de laatste scenes van de film Split leer je dat Split en Unbreakable met elkaar verbonden zijn.
Helaas gooit Shyamalan halverwege de film wel wat van zijn eigen glazen in, want in de inrichting worden de bovennatuurlijke krachten van de personages in bedwang gehouden. Zo kunnen de personages helaas niet zo sterk naar voren zoals ze in hun eigen film deden. In de scenes buiten de inrichting krijgen ze deze kans gelukkig wel weer, maar de film speelt een lange tijd van de film af in de inrichting. Zo neemt het tempo van de film ook wat af wanneer de personages zich in de inrichting bevinden.
Het is ook wel handiger als je als kijker de twee voorgaande films gezien hebt. In deze film krijg je wel wat achtergrond informatie over de voorgaande twee films via flashbacks, maar zonder de voorgaande films gezien te hebben kun je enkele details misschien niet helemaal volgen of begrijpen. Shyamalan heeft zelf wat extra details weten toe te voegen aan de drie personages in deze film met behulp van extra flashbacks, maar als je alle films niet gezien hebt, weet je niet welke van de flashbacks nieuw zijn gemaakt voor deze film.
Het acteerwerk wordt ook weer goed gedaan in de film. James McAvoy krijgt met deze film weer de kans om te laten zien hoe goed hij van de verschillende persoonlijkheden van zijn personage kan overspringen. Hij doet dit weer in een snel tempo, maar weet de verschillende personages toch met kleine details uit te werken. Hij doet dit door zijn stem op een bijzondere manier te veranderen door bijvoorbeeld van accenten te wisselen of van een hoge naar een lage stem te gaan. Ook ondanks dat zijn personage in de inrichting in bedwang wordt gehouden, komt hij toch het beste naar voren in de film. Dit is voor Bruce Willis ook zijn beste acteerwerk sinds een lange tijd. Deze rol lijkt hij namelijk eindelijk weer serieus te nemen in plaatst van dat hij alleen acteerwerk levert om er zo geld mee te verdienen.
Samuel L. Jackson zet ook goed acteerwerk neer, ondanks dat hij grotendeels in de film niets bijzonders doet. Dit komt omdat zijn personages eigenlijk de gehele film achter de schermen werkt zonder dat de andere personages dit weten. Als kijker leer je ook pas op het eind van de film waar hij alle tijd mee bezig was. Zo komt zijn personage eigenlijk pas aan het eind van de film echt goed naar voren.
De rest van de cast levert ook goed acteerwerk, maar hebben verder maar kleine rollen in de film vergeleken de drie hoofdrolspelers. Vele van deze extra personages hebben ook een rol gespeeld in Unbreakable en Split en worden zo gebruikt om de films wat extra aan elkaar te linken in deze trilogie.