Verliefd op Cuba is een nieuwe romantische komedie geregisseerd door Johan Nijenhuis, de regisseur van Verliefd op Ibiza en Toscaanse Bruiloft.
In de film ontdekt moeder Loes (Susan Visser) dat haar dochter Maartje (Abbey Hoes) een nieuwe relatie heeft met een Cubaan genaamd Carlos (Rolf Sanchez). Loes heeft na een echtscheiding geen vertrouwen meer in de liefde en wanneer ze dan hoort dat Maartje plant te gaan trouwen, besluit ze naar Cuba te gaan om een stokje te steken voor het geplande huwelijk.
Maartje vindt dat haar moeder zich aanstelt en zich alleen zo gedraag, omdat ze zelf een echtscheiding heeft meegemaakt. Zo raad Maartje haar moeder aan om de liefde opnieuw te ontdekken op het betoverende eiland Cuba, waar de liefde op een andere manier naar voren komt dan in Nederland. Terwijl Loes de liefde op de Cubaanse manier probeert te ontdekken, houdt ze haar oog op Carlos, omdat ze denkt dat hij alleen maar met haar dochter wil trouwen om een verblijfsvergunning te krijgen.
Ondanks dat ze meer bezig is met het controleren van toekomstige schoonzoon lijkt ze toch meer over de liefde te leren op Cuba dan ze had verwacht.
Johan Nijenhuis lijkt met deze film weer eenzelfde romantische komedie te vertellen zoals hij bijvoorbeeld deed in de film Verliefd op Ibiza. Alleen heeft hij voor deze film gekozen om het verhaal op een ander eiland af te spelen. Zo krijgt hij de kans om met de Cubaanse cultuur en de botsing tussen de Cubaanse en de Nederlandse culturen te werken. Verder komt de film als een standaard romantische komedie over, die op de culturele aspecten na al snel voorspelbaar wordt.
De leukste komedie komt vooral van de komedie momenten over de Cubaanse cultuur of door de botsingen van de twee verschillende culturen. De rest van de komedie komt ook wat bekend over zoals het in andere romantische komedies vaker is gedaan, gevuld met slapstick komedie en schuine humor.
Het acteerwerk wordt goed gedaan door de hoofdrolspelers. Ze spelen leuk met en tegen elkaar. Zo komen ze geloofwaardig over als moeder en dochter die op een andere manier naar de liefde kijken. De rest van de cast levert ook aardig acteerwerk, maar door de hoeveelheid aan extra personages komen sommige wat nutteloos over alleen maar in een pogingen om de film extra grappig te maken, maar dan vaak zonder succes. Als ze wat minder extra personages in de film hadden gebuikt, had de film iets korter kunnen zijn en zo ook iets minder langdradig.
Mr.Movies
In de film ontdekt moeder Loes (Susan Visser) dat haar dochter Maartje (Abbey Hoes) een nieuwe relatie heeft met een Cubaan genaamd Carlos (Rolf Sanchez). Loes heeft na een echtscheiding geen vertrouwen meer in de liefde en wanneer ze dan hoort dat Maartje plant te gaan trouwen, besluit ze naar Cuba te gaan om een stokje te steken voor het geplande huwelijk.
Maartje vindt dat haar moeder zich aanstelt en zich alleen zo gedraag, omdat ze zelf een echtscheiding heeft meegemaakt. Zo raad Maartje haar moeder aan om de liefde opnieuw te ontdekken op het betoverende eiland Cuba, waar de liefde op een andere manier naar voren komt dan in Nederland. Terwijl Loes de liefde op de Cubaanse manier probeert te ontdekken, houdt ze haar oog op Carlos, omdat ze denkt dat hij alleen maar met haar dochter wil trouwen om een verblijfsvergunning te krijgen.
Ondanks dat ze meer bezig is met het controleren van toekomstige schoonzoon lijkt ze toch meer over de liefde te leren op Cuba dan ze had verwacht.
Johan Nijenhuis lijkt met deze film weer eenzelfde romantische komedie te vertellen zoals hij bijvoorbeeld deed in de film Verliefd op Ibiza. Alleen heeft hij voor deze film gekozen om het verhaal op een ander eiland af te spelen. Zo krijgt hij de kans om met de Cubaanse cultuur en de botsing tussen de Cubaanse en de Nederlandse culturen te werken. Verder komt de film als een standaard romantische komedie over, die op de culturele aspecten na al snel voorspelbaar wordt.
De leukste komedie komt vooral van de komedie momenten over de Cubaanse cultuur of door de botsingen van de twee verschillende culturen. De rest van de komedie komt ook wat bekend over zoals het in andere romantische komedies vaker is gedaan, gevuld met slapstick komedie en schuine humor.
Het acteerwerk wordt goed gedaan door de hoofdrolspelers. Ze spelen leuk met en tegen elkaar. Zo komen ze geloofwaardig over als moeder en dochter die op een andere manier naar de liefde kijken. De rest van de cast levert ook aardig acteerwerk, maar door de hoeveelheid aan extra personages komen sommige wat nutteloos over alleen maar in een pogingen om de film extra grappig te maken, maar dan vaak zonder succes. Als ze wat minder extra personages in de film hadden gebuikt, had de film iets korter kunnen zijn en zo ook iets minder langdradig.