Filmtotaal Recensie
Regie: Antonin Baudry | Cast: François Civil (Chanteraide), Mathieu Kassovitz (Alfost), Reda Kateb (Grandchamp), Omar Sy (D'Orsi), Paula Beer (Diane), e.a.| Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2019
Er is waarschijnlijk geen enkel genre dat zo gebaat is bij onzekerheid als de duikbootthriller. In tegenstelling tot praktisch elk ander voortuig kan vanuit onderzeeërs niet naar buiten worden gekeken. Niet dat dat veel zou uitmaken - de bodem van de zee is één grote duistere bedoening - maar het claustrofobische gevoel is er niet minder om. Voor het 'zien' van de omgeving is de bemanning dus overgeleverd aan de sonarapparatuur. Om een voorstelling te geven van hoe lastig dat is, kan worden gekeken naar een van de interessantste scènes uit Bird Box. Hierin pogen enkele mensen een auto te besturen waarvan de ramen dicht geverfd zijn waardoor ze dus volledig moeten vertrouwen op het navigatiesysteem. Dat blijkt nog verdomd lastig. Grof gesteld is dat hoe het er in onderzeeërs altijd aan toegaat.
De Franse thriller The Wolf's Call (spijtig dat men het niet aandurfde hem onder zijn originele titel Le Chant du Loup uit te brengen) maakt mooi gebruik van dat constante tasten in het duister, op zowel micro- als macroniveau. Aan de opzet van het verhaal voel je hoe het hedendaagse Frankrijk worstelt met de existentiële crisis die ook veel andere westerse landen bezighoudt. En dan met name de vraag wie eigenlijk de vijand is. Bij duikbootthrillers die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog of de Koude Oorlog was die kwestie altijd heerlijk eenvoudig: één van ons of één van hen? Anno 2019 is het allemaal een stuk complexer. Van een open oorlog tussen grootmachten is vooralsnog geen sprake, maar de wereldwijde spanningen lijken eerder op dan af te lopen.
