Filmtotaal Recensie
Regie: Lodewijk Crijns | Cast: Jeroen Spitzenberger (Hans), Anniek Pheifer (Diana), Willem de Wolf (Ed), e.a. | Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2019
Het is alweer even geleden dat filmgoeroe Hans Beerekamp scenarist en regisseur Lodewijk Crijns 'het grootste licht onder de jonge filmmakers' noemde. Dat zal ergens rond diens afstudeermockumentary Lap Rouge in 1996 zijn geweest. Destijds gonsde zijn naam in de persgangen en de investeerdersportemonnees. We zijn ondertussen meer dan twintig jaar en een klein viertal bioscoopfilms met wisselende ontvangst verder als we aankomen bij de release van Crijns' actiethriller Bumperkleef. Het is maar de vraag of een film met zo'n twijfelachtige titel de logische uitkomst is van Beerekamps blijde verwachting.
De film opent met een klassiek overzichtsshot. Een gemaaid, overduidelijk Hollands graanveld; een man in wielrenpak met een fiets op zijn schouders. Angstig, extreem angstig. Rennend, half struikelend over de bundels graan richting de camera. Deze man vreest overduidelijk voor zijn leven. En uit de wijze waarop hij aan het einde van het shot het beeld uit valt, is niet met zekerheid te zeggen of zijn doodsangst gegrond is. De bioscoopkijker struikelt zo van meet af aan angstig mee over die balen graan, in een onhandig zittend pakje, met een nutteloze fiets over de schouders, richting een onduidelijk maar zeker geen fijn lot.
